ΆΡΧΩΝ  ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΣ τῆς Μ. τ. Χ. Ε.

O Άρχων Λαμπαδάριος της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Ελευθέριος Γεωργιάδης.

Ὁ Ἐλευθέριος Γεωργιάδης γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ ἔτος 1920. Τὰ πρώτα βήματα τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τὰ πῆρε ἀπὸ τὸν πατέρα του, τὸ γνωστὸ Πρωτοψάλτη τῆς ἐποχῆς, τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ στὸ Σκούταρι τῆς Πόλης Πάτροκλο Γεωργιάδη, καὶ ἐξελίχθηκε σὲ Δομέστικο ψάλλοντας δίπλα του ὡς δεκαπέντε ἐτῶν. Ἀργότερα μαθήτευσε κοντὰ στοὺς στενοὺς φίλους τοῦ πατέρα του Ἰάκωβο Ναυπλιώτη καὶ Εὐστάθιο Βιγγόπουλο. Γνώρισε ἀκόμα ἀπὸ κοντὰ τοὺς ὀνομαστοὺς μουσικοδιδασκάλους Μιχαὴλ Χατζηαθανασίου, Θεοδόσιο Γεωργιάδη καὶ Ἰωάννη Παλάση καὶ τέλος ὅπως ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος «ἐπωφελήθηκε πολλά» ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνο Πρίγγο.
Ἐψαλλε σὲ διαφόρους ναοὺς τῆς Πόλεως, στοὺς Δώδεκα Ἀποστόλους στὸ Φερίκιοϊ, στὸν Ἅγιο Γεώργιο στὸ Μακροχώρι, στὸν Ἅγιο Γεώργιο στὸ Γέλντεϊρμενι, στὸν Ἅγιο Κωνσταντῖνο στὸ Σταυροδρόμι, στὸν Ἅγιο Νικόλαο στὸ Γαλατᾶ καὶ στὴν Ἁγία Τριάδα στὸ Πέραν. Τὸ ἔτος 1968 προσλαμβάνεται ἔξωθεν ὡς Λαμπαδάριος ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα στὸν Πατριαρχικὸ Ναό, ὡς ὁ καλλίτερος καὶ ὁ καταλληλότερος. Πλὴν ὅμως, ἔπειτα ἀπὸ μὶα δεκαετία (1978), ἀναχώρησε ἀπὸ τὴν Πόλη γιὰ λόγους οἰκογενειακοὺς καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου διορίσθηκε ἀμέσως στὸν Ἅγιο Θεράποντα (Θεσσαλονίκης).
Ὁ Ἐλευθέριος Γεωργιάδης, πλούσιος σὲ φαντασία μουσικὸς διακρίθηκε πάνω στὸ ἀναλόγιο σὰν καλλιτέχνης. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐκτιμῶντας τὶς βαθιὲς του γνώσεις καὶ ἐμπειρίες, στη συνεδρία τῆς 30ῆς Σεπτεμβρίου 1975 τὸν ἐξέλεξε Μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Τυπικοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς.
Ἀλλὰ ὁ Γεωργιάδης, ὁ Ἄρχων Λαμπαδάριος ἐρχόμενος στὴ Θεσσαλονίκη φέρνει μαζὶ του καὶ ὅλη τὴν κληρονομιὰ τῆς γνησίας Βυζαντινῆς Μουσικῆς καὶ συνεχίζει πυρετωδῶς τὴν «ἐπαγγελματική του» δράση. Καταρτίζει πρῶτα μικρὴ χορωδία, ἡ ὁποία πολὺ γρήγορα αὐξάνεταί σὲ τριακονταμελὴ χορό. Παράλληλα διδάσκει τὴν μουσικὴ σὲ ὅλους τοὺς ἱεροψάλτες τῆς Χαλκιδικῆς καὶ δημιουργεῖ ἑτέρα τριακονταμελὴ χορωδία καὶ κάνει τακτικὲς ἐμφανίσεις καθ᾽ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ ἔτους.
Ὁ 'Ελευθέριος Γεωργιάδης μὲ τὴν ἀκούραστη ἐργατικότητα του, τὴν καλλιφωνία καὶ τὴ μουσικὴ ὀξυδέρκειά του τίμησε τὸν τίτλο τοῦ Λαμπαδαρίου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ συγκαταλέγεται μεταξὺ τῶν Μεγάλων Διδασκάλων τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς.

ΔΙΑ  ΧΕΙΡΟΣ  ΤΟΥ  ΑΡΧΟΝΤΟΣ  κυρ  ΛΕΥΤΕΡΗ  ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ - Ἐν τῇ Ἐρυθρὰ θαλάσσῃ...
Εἰς τὸν Ἐσπερινὸν τοῦ Σαββάτου, ὑπὸ  Ἐλευθερίου Γεωργιάδου, Ἄρχοντος Λαμπαδαρίου τῆς Μ.τ.Χ.Ε. εἰς ἦχον πλ. α΄.   
Σελίδες