Πέτρος ὁ Μπερεκέτης

Ὁ βίος καὶ τὸ ἔργο του

Πέτρος Γλυκὺς ὁ Μπερεκέτης ἐπωνυμούμενος, ἐκ τῆς τουρκικῆς λέξεως «μπερεκέτ» (ἀφθονία) τὴν ὁποίαν μεταχειρίζετο ὅταν οἱ μαθηταί του τὸν ἐῥώταγαν, ἂν ἔχει καὶ ἄλλους Εἰρμοὺς νὰ διδάξῃ.

Mαζί μὲ τοὺς Χρυσάφη τὸ Νέο, Γερμανὸ Νέο Πατρῶν καὶ τὸν Μπαλάσιο Ἱερέα ὑπῆρξαν οἱ 4 μεγάλοι μουσικοὶ ποὺ ἤκμασαν εἰς τὰ τέλη τοῦ ΙΖ΄ αἰῶνος καὶ ἀρχὰς τοῦ ΙΗ΄. Ὑπήρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον διαπρεπέστερους μουσικοὺς μετὰ τὴν Ἅλωσι, μελίσας πολλὰ καὶ διάφορα ἄσματα, ὅπως τὸ δίχορο «Θεοτόκε Παρθένε» μετὰ κρατήματος, πολυελέους, δοξολογίες, ἀσματικὰ ἔντεχνα, πασαπνοάρια, κοινωνικὰ τῆς ἐβδομάδος, κοινωνικὰ τοῦ ἐνιαυτοῦ εἰς διαφόρους ἤχους, χερουβικᾶ καὶ τὰς καταβασίας τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως.

Διεκρίθηκε ἰδιαιτέρως εἰς τὴν μέλισιν τῶν Εἰρμῶν, ὑπερβάλλοντας ὅλους τοὺς σύγχρονούς του, διὰ τοῦτο καὶ οἱ εἰρμοὶ αὐτοὶ ἐκλήθησαν «Καλοφωνικοί» ἀπὸ τοὺς μελωδούς, λόγῳ τῆς ἀπαραμίλλου γλυκύτητος ἣν εἶχον. Ὁ ἴδιος δὲ ὠνομάσθη «πατὴρ τῶν Καλοφωνικῶν Εἰρμῶν». A]πό τὰ μουσουργήματα τοῦ Μπερεκέτου τὰ περισσότερα μετετράπησαν ἀπὸ τὴν ἀρχαία παρασημαντικὴ εἰς τὴν νέα ἀπὸ τὸν Χρύσανθο καὶ τὸν Γρηγόριο Πρωτοψάλτη καὶ δημοσιεύθησαν εἰς διαφόρους Ἀνθολογίας.

Ἔζησε ὅταν Πρωτοψάλται τῆς Μ. Ἐκκλησίας ἦσαν οἱ Παναγιώτης Χαλάτζογλου καὶ Ἰωάννης ὁ Τραπεζούντιος. Ἐδιδάχθη τὴν μουσικὴ εἰς τὴν πατρίδα του, τὴν Κωνσταντινούπολιν, καὶ ὕστερον εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος κοντὰ στὸν ξακουστὸ μουσικὸ Δαμιανὸ τὸν Βατοπεδινό. Διὰ πολλὰ χρόνια διετέλεσε ἰεροψάλτης εἰς τὸν Ἱ. Ν. Ἁγίου Κωνσταντίνου Ὑψωμαθείων.

 

ΑΡΧΙΚΗ ] ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ] ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ]