ΑΡΧΩΝ  ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΣ της Μ. τ. Χ. Ε.

Ο Βασίλειος Εμμανουηλίδης γεννήθηκε στο Σκούταρι (Χρυσούπολις) της Κωνσταντινουπόλεως. Απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής του σχολικού έτους 1952-1953 και του Ωδείου Κωνσταντινουπόλεως του Τμήματος της Τουρκικής μουσικής, φοιτήσας συγχρόνως επί πολλά έτη και εις την Ευρωπαΐκήν μουσικήν.
Μαθήτευσε και διδάχτηκε τα μυστικά της ψαλτικής τέχνης "κατ' οίκον" επί πολλά χρόνια κοντά στον Θρασύβουλο Στανίτσα. Δίδαξε ως εκπαιδευτικός, ως διευθυντής της κοινοτικής Σχολής Υψωμαθείων (1959-1983) και σε άλλα Ελληνικά σχολεία της Πόλης, ενώ από το 1983 ήταν καθηγητής μουσικής στα τέσσερα Ελληνικά Γυμνάσια-Λύκεια που λειτουργούν στην Πόλη. Την περίοδο 1982-84 δίδαξε την ψαλτική τέχνη στο Σύνδεσμο Μουσικοφίλων Κων/πόλεως όπου οργάνωσε Βυζ. Χορό με τον οποίο έψαλλε πολλές Ι. Ακολουθίες σε διαφόρους Ι. Ναούς.
Καλλίφωνος με ωραία μελωδική φωνή και γνήσιο εκκλησιαστικό ψαλτικό ύφος της Πατριαρχικής Σχολής ο Β. Εμμανουηλίδης διακρίνεται για την σεμνότητα και ευπρέπεια της ψαλμωδίας του και την υψηλή επίγνωση της ευθύνης της ιερής αποστολής του. Έψαλλε σε διάφορους ναούς της Πόλης, στον Προφήτη Ηλία στο Σκούταρι, στους Αγίους Θεοδώρους στη Βλάγκα, στον Αγιο Ιωάννη των Χίων στο Γαλατά, στην Αγία Ευφημία Χαλκηδόνος (Καντίκιοϊ), στον Καθεδρικό Ναό Παναγίας στο Πέραν ως αριστερός χοράρχης, στην Αγία Τριάδα του Πέραν ως δεξιός χοράρχης και τέλος κλήθηκε τον Απρίλιο του 1979 στον Πατριαρχικό Ναό "έξωθεν", ως ο καταλληλότερος για την κενωθείσα θέση του Λαμπαδαρίου μετά την αποχώρησην του Ελευθέριου Γεωργιάδη το έτος 1978. Με εξαίρετο ήθος, αρετή και με σταθερή πεποίθηση για την συνέχιση της Πατριαρχικής μουσικής παραδόσεως, υπηρέτησε με ευλάβεια και αφοσίωση το Ιερόν Αναλόγιο της Μ.τ.Χ.Ε. επάξια και αποδοτικά.
Ο Βασίλειος Εμμανουηλίδης από παιδί αφοσιωμένος στο αναλόγιο, βαθύς γνώστης της Βυζαντινής Μουσικής και πιστός τηρητής της πατριαρχικής παραδόσεως τιμά επάξια το στασίδι του Λαμπαδάριου του Πατριαρχικού Ναού με τη γλυκιά και εύστροφη φωνή του μιμούμενος εις πολλά σημεία το δάσκαλο του και είναι ο συνεχιστής του γνήσιου Πατριαρχικού ύφους. Έντεχνος και ηδύς, αποτυπώνει εξαίρετα στις ερμηνείες του την ενδοστρεφή κατάνυξη ενός συγχρόνου Ρωμιού ψαλτή της Πόλης.

Ως Λαμπαδάριος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας λαμβάνει μέρος και ακούεται στο άλμπουμ των δίσκων:

α) «Τα Πάθη τα Σεπτά» (Δίσκος 2^ος , αρ. 8 από ζωντανή ηχογράφηση στον Πατριαρχικό ναό της Μ Εβδομάδος του 1981, με το εξαίρετο «Γευσασθε και ίδετε» ήχος Α' τετράφωνος Ιωάννου του Κλάδα),

β) «Ο Ακάθιστος Ύμνος και η Σταυροπροσκύνηση» και

γ) «Το Δωδεκαήμερον», που κυκλοφόρησαν κατά το έτος 1981 και εξής από το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Λονδίνου στην Αθήνα με ζωντανή ηχογράφηση στον Πατριαρχικό Ναό.

Τον Μάρτιο του έτους 1999 προσεκλήθη από την εφοροεπιτροπή του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Ινδιανουπόλεως Αμερικής, για να ψάλη στην λειτουργία κατά την επίσκεψη του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ.κ. Σπυρίδωνος και να παραβρεθή στην τιμητική υπέρ αυτού εκδήλωση.
Υπάρχουν και νεώτερες ηχογραφημένες εκτελέσεις του, που εκδόθηκαν από τον Μουσικολόγον και Καθηγητήν κ. Μανόλην Χ.Γιακουμήν, τα έτη 2001 και 2002 εις τας εκδόσεις «Μνημεία» CD αρ. 9-10 και 11 «Κεκραγάρια και Πασαπνοάρια Αίνων» του Ιακώβου Πρωτοψάλτου.
Τον ετίμησαν με εκδηλώσεις αγάπης και με εκτελέσεις διαφόρων εκκλησιαστικών ύμνων (υπό την διευθυνσιν των χοραρχών των χορωδιών αυτών) ο Εν Αθήναις Σΰλλογος Μουσικοφιλων Κωνσταντινουπόλεως το
έτος 1987, ο Συλλογος Μουσικοφιλων Αγρινίου το έτος 1997, η εκκλησιστική επιτροπή του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης Αιόλου εις τας Αθήνας τον Ιούνιον του 2002 και η Ιερά Μητρόπολις Πατρών από την Σχολήν της Ψαλτικής Τέχνης με θέμα  « Το Πατριαρχικόν Ψαλτικόν Ύφος »  εις τον Ι. Ν. της Παντανάσσης την 7^ην Απριλίου 2003. 
Σήμερα, συνταξιούχος πια, ζει με την οικογένεια του στην Αθήνα. Αν και δεν ψάλλει επισήμως σε καμία εκκλησία, επισκέπτεται τακτικά το αναλόγιο, σε διάφορες ενορίες, και καταπλήσσει με τη φωνή και το ύφος του.