25η Ἀπριλίου 2020
ΣΑΒΒΑΤΟΝ:
Τῆς Διακαινησίμου. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου
Ἀποστόλου
καί Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου60.
|
|
Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀντ’ αὐτῆς ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα (βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα). ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...». «Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις καί ἡ μεγάλη Συναπτή. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους η΄. Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἑσπερινόν ὕμνον... – Κύριε, Κύριε, μή ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τῶν θεηγόρων λογίων... – Συνοδοιπόρος ἐγένου... – Τάς κεκαυμένας καί χέρσους...», τό πρῶτον δίς. Δόξα: Τό δ΄ Ἀναστάσιμον Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Σέ δοξάζομεν, Κύριε…», (ἤ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ ἐάν ἑορτάζηται) τό Ἰδιόμελον αὐτοῦ· «Σοῦ ἐξεχύθη χάρις...». Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονομίαν...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων. Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ...» καί τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Δεῦτε τῆς οὐρανίου μυσταγωγίας...». Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἀκολούθως ὁ β΄ Χορός τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Μᾶρκε...» καί πάλιν ὁ α΄ Χορός τό· «Χριστός ἀνέστη...». Ἀπόλυσις: Διαλογική. Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα (βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα). ΟΡΘΡΟΣ «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...». «Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή καί εὐθύς οἱ· Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Μᾶρκον τόν θεόπτην εὐφημῶν...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Ἡ Ὑπακοή καί τό Κοντάκιον τοῦ Πάσχα (χῦμα). Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ. Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...», τρίς καί τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», τρίς. Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Πάσχα, μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν, καί τοῦ Εὐαγγελιστοῦ μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...». Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Σύ τήν υἱότητα Πέτρου...» καί 3.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους ς΄. Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς θνητόν ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Αἰγύπτου φωστήρ ὁ φαεινός... – Δογμάτων τῶν θείων συγγραφεύς... – Τοῦ Πέτρου τοῦ θείου ὀπαδός...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Σοῦ ἐξεχύθη χάρις...». Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς. ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα. Μετά τήν Εἴσοδον. «Χριστός ἀνέστη...». Ἡ Ὑπακοή: Τοῦ Πάσχα· «Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον...». Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Μᾶρκε...». Κοντάκιον: Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...». Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Ὅσοι εἰς Χριστόν...». Ἀπόστολος: Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου· «Κρατοῦντος τοῦ ἰαθέντος χωλοῦ τόν Πέτρον...» (Πράξ. γ΄ 11-16). Εὐαγγέλιον: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου. Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...». Κοινωνικόν: Τοῦ Πάσχα· «Σῶμα Χριστοῦ...». «Χριστός ἀνέστη...» κτλ. Ἀπόλυσις: Διαλογική.
60. ΤΜΕ 25η Ἀπριλίου, Περίπτωσις Α΄ § § 1-2, σελ. 251-252. |
