Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, μετά
τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων.

Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...». 3.– Δόξα·  «Ταῖς Μυροφόροις...».

Κοντάκιον: «Τό Χαῖρε ταῖς Μυροφόροις...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὁ θεατής τῶν ἀῤῥήτων... – Ἡ θεοκίνητος λύρα... – Τῇ βροντοφώνῳ σου γλώττῃ...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τόν υἱόν τῆς βροντῆς...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι ὄρθριαι γενόμεναι...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τῆς σήμερον.

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Δεῦτε τῆς σοφίας τόν βυθόν... –  Ὄντως σύ ἐφάνης ἀληθῶς... – Χαίροις, Θεολόγε, ἀληθῶς...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...».

Καί νῦν: Τό ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «ᾘτήσατο Ἰωσήφ...», ζήτει καί τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων τῆς σήμερον.

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 3.– Τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ποταμοί θεολογίας...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἰωσήφ· «ᾘτήσατο Ἰωσήφ...», ζήτει τοῦτο εἰς Δόξα, Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τό Σταυρώσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας τῆς ἡμέρας· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...», Δόξα, τό Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον τοῦ μνήματος...», Καί νῦν, τό Σταυροθεοτοκίον· «Ἡ Παρθένος καί Μήτηρ σου...». Τῆς β΄ Στιχολογίας τοῦ Εὐαγγελιστοῦ καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῶν Μυροφόρων· «Πρός τό μνῆμά σου Σῶτερ...» καί· «Τά μύρα Σωτήρ...», ζήτει ταῦτα ἀντιστοίχως, τῇ Τετάρτῃ καί τῇ Πέμπτῃ πρωΐ.  

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ».

Στίχος: «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ· ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. κα΄ 15-25), τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τήν τῶν Ἀποστόλων ἀκρότητα...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν Λιτήν.

Κανόνες: 1.– Τῶν Μυροφόρων· «Τήν Μωσέως ᾠδήν...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὡς καθαρός ἠγαπημένος γέγονας...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τῶν Μυροφόρων (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τῆς σοφίας τῷ στήθει ἀναπεσών...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Τά μύρα θερμῶς...», ζήτει τοῦτο εἰς τά Καθίσματα σήμερον (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Θεολογῶν ἐβρόντησας...» καί 2.– Τῶν Μυροφόρων· «Γυναῖκες ἀκουτίσθητε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Μάκαρ Ἰωάννη πάνσοφε... – Τό παρθενίας ἀπάνθισμα... – Θεολογίας τά νάματα...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Εὐαγγελιστά Ἰωάννη...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Μετά φόβου ἦλθον αἱ γυναῖκες...», ζήτει τοῦτο εἰς Δόξα, Καί νῦν, τῶν Αἴνων τῆς σήμερον.

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– «Ταῖς Μυροφόροις...».

         3.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῶν Μυροφόρων· «Τό Χαῖρε ταῖς Μυροφόροις...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὅ ἦν ἀπ’ ἀρχῆς...» (Α΄ Ἰω. α΄ 1-7).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἱστήκεισαν παρά τῷ Σταυρῷ...» (Ἰω. ιθ΄ 25-27, κα΄ 24-25).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

67. ΤΜΕ, 8η Μαΐου, Περίπτωσις Α΄ § 3, σελ. 259, ἐν συνδυασμῷ μέ τήν Περίπτωσιν Ζ΄ § § 19-20,  σελ. 245-246 τῆς 23ης Ἀπριλίου και τίς ὑποσημειώσεις 3 και 4.