Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Η΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Κοντάκιον: «Πίστει ἐλθοῦσα...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν... – Τόν ἀρ­χηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν... – Οἱ τῆς κουστωδίας... – Κύριε, ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τυφλός γεννηθείς... – Παράγων ὁ Ἰησοῦς...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα...» καί τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... –  Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Δικαιοσύνης ἥλιε...».

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἅ­παξ.

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...» καί τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ Δόξα· «Ὅλον τόν βίον ὁ τυφλός...», Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Νεῦσον παρακλή­σε­σι...», τά Τριαδικά. Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἀγγελικῇ ὁράσει...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «᾿Αναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4 καί 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅ­ρον...» εἰς 2 καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τοῦ Τυφλοῦ.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης...», ἅπαξ.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τυφλοῦ.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.

Καταβασίαι: «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνη­μεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα καί τῆς Θεοτόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...» καί 2.– Τά 2 τοῦ Τυφλοῦ· «Τούς νοερούς μου ὀφθαλμούς...» καί· «Παράγων ὁ Σωτήρ ἡμῶν...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου...».

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἅπαξ.

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν:  Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων· «Ἐγένετο πορευομένων ἡμῶν...» (Πράξ. ις΄ 16-34).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. θ΄ 1-38).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Κοινωνικόν: «Σῶμα Χριστοῦ...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.