Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, μετά
τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τοῦ Τυφλοῦ.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Κοντάκιον: «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τυφλοῦ· «Ὄμμα ὁλομελίας βροτῶν...  –       Μέλη καί διαρτίαν πλουτῶν... – Ὕποπτος Γραμματεῦσι τυφλοῖς...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Μάκαρ Ἰωάννη Πρόδρομε... – Χάριν ἀέναον βρύουσα... – Τρίτην τελοῦ­μεν φανέρωσιν...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Θησαυρός ἐνθέων δω­ρεῶν...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τυφλός γεννηθείς...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τῆς σήμερον.

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Δεῦτε, τήν τιμίαν κεφαλήν... – Ὥσπερ, ἐκ μετάλλων ὁ χρυσός... – Πάλαι, ὥσπερ θεῖος θησαυρός...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου». β΄.– «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἡ τῶν θείων ἐννοιῶν...».

Καί νῦν: Τό ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκ ἱεροῦ...», ζήτει καί τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν  Ἑσπερίων τῆς σήμερον.

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...» κτλ.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τοῦ Προδρόμου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τοῦ Τυφλοῦ· «Πρό τοῦ Σταυροῦ σου Οἰκτίρμον...», «Ἀναβλέψας ὁρᾶται Τυφλός...» καί· «Τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι...», ζήτει ταῦτα ἀντιστοίχως, τῇ Δευτέρᾳ, τῇ Τρίτῃ καί τῇ  Τετάρτῃ πρωΐ.  

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου».

Στίχος: «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Προδρόμου· «Ἐξῆλθεν ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ...» (Λουκ. ζ΄ 17-30), ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ σοῦ Προδρόμου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ἡ τῶν θείων ἐν­νοιῶν...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων.

Κανόνες: 1.– Τοῦ Τυφλοῦ· «Γῆν, ἐφ’ ἥν οὐκ ἔλαμψεν...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Φωνή τοῦ Λόγου γεγονώς...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τοῦ Τυφλοῦ (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐπεφάνη σήμερον...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης...» (Μεσῴδιον Κάθισμα Κυριακῇ πρωΐ).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Προδρόμου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐν τῇ εὑρέσει, Πρόδρομε...» καί 2.– Τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Σωτήρ ἡμῶν...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Χαίροις, ἡ ἱερά Κεφαλή... – Σκεύει τοῦ Βαπτιστοῦ ἀργυρῷ... – Κάρα ἡ τόν ἀμνόν τοῦ Θεοῦ...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον  αὐτῶν· «Τήν πανσεβάσμιον κάραν...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς σήμερον.

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τυφλοῦ· «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ. – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰωάννης ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ...» (Ματθ. ια΄ 2-15), ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον...».

 «Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.