Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Η΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «’Απόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τί σε ὀνομάσω Ἀπόστολε... – Τί σε νῦν προσείπω θεόληπτε... – Τί σε νῦν θεόπτα καλέσωμεν... – Τί σε καλέσωμεν ἔνδοξε...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου·  «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ­ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Πάνσοφε ἁλιεῦ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Λουκᾶ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

 Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Λουκᾶ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 7) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ευαγγελιστοῦ· «Τῆς ἀνωτάτω σοφίας, τό στόμα σου...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Εὐαγγελιστοῦ (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὡς συνέκδημος Παύλου...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τήν οὐράνιον πύλην...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τὰ Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

        «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Λουκᾶ Χριστοῦ Ἀπόστολε...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ·  «Δέσποινα πάντων Ἄνασσα...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Χριστοῦ τόν Μαθητήν... – Ψυχῶν ἰατρικήν... – Ἀγκίστρῳ λογικῷ...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ...». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Δαυΐτικῶς, συνελθόντες...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ὅτε κατῆλθες...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Λουκᾶ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε...» (Κολ. δ΄ 5-11, 14-18).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.