26η Mαΐου 2021ΤΕΤΑΡΤΗ: Τήν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἑορτάζομεν Ἑορτήν, ὡς ἑνοῦσαν τάς δύο μεγάλας Ἑορτάς, τήν τοῦ Πάσχα καί τῆς Πεντηκοστῆς. Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Κάρπου ἐκ τῶν Ο΄ καί Ἀλφαίου καί τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀλεξάνδρου ἐκ Θεσσαλονίκης.
|
Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκια: 1.– «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...». Κοντάκιον: «Τήν ψυχήν μου, Κύριε...». Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄. Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν... – Ἤκουσε καί εὐφράνθη ἡ Σιών... – Ἤγγικεν ἡ τοῦ θείου δαψιλής...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς Ἑορτῆς μεσούσης...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πεντηκοστῆς ἐφέστηκεν... – Ἐν τῷ ἱερῷ ἐπέστης... – Ὅτε τό μέσον τῆς Ἑορτῆς ἐπέστη...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Μνήσθητι τῆς συναγωγῆς σου, ἧς ἐκτήσω ἀπ’ ἀρχῆς». β΄.– «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς». Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...», τρίς. Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...», τρίς. Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, ἀμφότερα ἐκ δευτέρου. «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...». Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· «Ἔθνη κροτήσατε...» ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἑστηκώς ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ἱεροῦ...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν· «Τῆς σοφίας τό ὕδωρ...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς. Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου. Καταβασίαι: «Θάλασσαν ἔπηξας...». Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...». Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τόν κρατῆρα ἔχων...», δίς. Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄. Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ σοφία καί δύναμις... – Γραμματεῖς ἐπεστόμιζεν... – Μωϋσέα ἐλίθασαν...», τό πρῶτον δίς. Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Φωτισθέντες ἀδελφοί...». Δοξολογία: Μεγάλη. «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα - Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα. Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Κατέφυγον οἱ Ἀπόστολοι...» (Πράξ. ιδ΄ 6-18). Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Τῆς Ἑορτῆς μεσούσης...» (Ἰω. ζ΄ 14-30). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...». Κοινωνικόν: «Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα...» (ἄνευ Ἀλληλούϊα εἰς τό τέλος). «Χριστός ἀνέστη...» κτλ. Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ. Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος. |