Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ὅπου εὑρίσκεται τεθησαυρισμένον τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας, τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. Τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας Σολομονῆς, ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα ἀπέναντι τοῦ Θρόνου.

Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν ΣΤ΄.

Ἄρχεται ἡ νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου.

Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Σολομονῆς,
ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 2.– Δόξα· «Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε...».

Κοντάκιον: «Ἡ σεπτή σου σήμερον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ὡς κοινόν φυλακτήριον... – Οἱ τοῦ βίου τοῖς κύμασι... – Ὑπέρ ἥλιον ἔλαμψεν...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσ­όμοια τῶν Ἁγίων· «Τοῦ νόμου τόν ὄροφον ἑπτά... – Ὑπέρ τά ὁρώμενα τόν νοῦν... – Ψυχῆς ἐν νεότητι στεῤῥῶς...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὅν περ πάλαι Μωϋσῆς...».       

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ­ρα...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... – Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Ψυχαί δικαίων ἐν χειρί Κυρίου...».         

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φωνή τοῦ Προφήτου σου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῶν Ἁγίων· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...» καί 3.– Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἐσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φύσις τῶν βροτῶν...» καί· «Εὐφροσύνης πρόξενος...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Τόν τοῦ Κυρίου ζωηφόρον...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν  μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τῶν Ἁγίων·  «Μωσέως τά δόγματα...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τοῦ Σταυροῦ (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Εὐσεβῶς συντραφέντες Παῖδες σοφοί...»  καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ Σταυρός σου Κύριε...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...». 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς θαυμαστούς ὑμνήσωμεν Μακκαβαίους...» καί 3.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 2 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν φωναῖς ἀλαλάξωμεν... – Προσελθόντες ἀρύσασθε... – Ἐκκλησίας ἑδραίωμα...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἁγίων· «Ἡ πολύαθλος μήτηρ... – Ἑπτά στῦλοι ἐκλεκτοί... – Οἱ τοῦ νόμου φύλακες...»,  μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσραήλ». β΄.– «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς».

Δόξα: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἡ ὄντως εἰρήνη σύ, Χριστέ...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 3.– Τῶν Ἁγίων· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ἔχοντες χαρίσματα κατά τήν χάριν...»  (Ῥωμ. ιβ΄ 6-14).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ Ματθαίου· «Ἐμβάς ὁ Ἰησοῦς εἰς τό πλοῖον...» (Ματθ. θ΄ 1-8).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Ὅπου δέν ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Σολομονῆς,
 ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 2.– Δόξα· «Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε...».

Κοντάκιον: «Ἡ σεπτή σου σήμερον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν... – Τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας... – Οἱ τῆς κουστωδίας ἐνηχοῦντο...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ὡς κοινόν φυλακτήριον... – Οἱ τοῦ βίου τοῖς κύμασι... – Ὑπέρ ἥλιον ἔλαμψεν...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὅν περ πάλαι Μωϋσῆς...».      

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ­ρα...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... – Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φωνή τοῦ Προφήτου σου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φύσις τῶν βροτῶν...» καί· «Εὐφροσύνης πρόξενος...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Τόν τοῦ Κυρίου ζωηφόρον...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τοῦ Σταυροῦ (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ Σταυρός σου Κύριε...», ἅπαξ.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...» καί 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν φωναῖς ἀλαλάξωμεν... – Προσελθόντες ἀρύσασθε... – Ἐκκλησίας ἑδραίωμα...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡ­μῶν καί προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅ­γιός ἐστι». β΄.– «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς».

Δόξα: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἡ ὄντως εἰρήνη σύ, Χριστέ...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ἔχοντες χαρίσματα κατά τήν χάριν...» (Ῥωμ. ιβ΄ 6-14).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ Ματθαίου· «Ἐμβάς ὁ Ἰησοῦς εἰς τό πλοῖον...» (Ματθ. θ΄ 1-8).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Κοντάκιον: «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ⁸⁴

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι... – Ὡς βαθμίδες καί κλίμακες... – Ἐν σημείοις καί τέρασιν...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Πρῶτος ἐν Μάρτυσιν ἐδείχθης...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...».

Εἴσοδος:⁸⁵ «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά ἕτερα 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Πρῶτος ἐν Διακόνοις... – Τόν Πρωτομάρτυρα καί γενναῖον... – Ἁγιωσύνην ἐνεδύσω...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Χαίροις ἐν Κυρίῳ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τοῦ Ἀθλοφόρου...».

«Νῦν ἀπολύεις...».

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

Ὁ Ἀναγνώστης: Εὐθύς τόν Ψαλμόν· «Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσ­ευχῆς μου...». Εἶτα οἱ·

Χοροί: Ψάλλουν εἰς ἦχον δ΄ τό· «Θεός Κύριος...», τετράκις. Τό Θεοτοκίον· «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς...». Δόξα, τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Καί νῦν, τό ἕτερον Θεοτοκίον· «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα) καί ἀκολούθως·

         Ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών: «Τῶν λυπηρῶν ἐπαγωγαί χειμάζουσι...», ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4.

Εἰς τό τέλος τῆς γ΄ ᾨδῆς·

Ψάλλονται ἄνευ στίχων τά δύο Τροπάρια· «Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί· «Ἐπίβλεψον εὐμενείᾳ...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», τρίς.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...».

Οἱ Χοροί: Ἀμέσως τό· «Πρεσβεία θερμή...» καί ψάλλονται αἱ ᾨδαί δ΄, ε΄ καί ς΄

τοῦ Κανόνος εἰς τό τέλος δέ αὐτῶν πάλιν ἄνευ στίχων ψάλλονται τά δύο Τροπάρια· «Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί· «Ἐπίβλεψον εὐμενείᾳ...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

Ἐκφώνησις: «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...».

Κοντάκιον: «Προστασία τῶν Χριστιανῶν...» καί εὐθύς οἱ·

Οἱ Χοροί: Τό Προκείμενον· «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου...», μετά τοῦ στίχου αὐτοῦ.

Εὐαγγέλιον: «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28),  ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου.

Οἱ Χοροί: Δόξα· «Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Ὁ Στίχος· «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός...» καί τά· «Μή καταπιστεύσῃς με... – Οὐδείς προστρέχων ἐπί σοί... – Μεταβολή τῶν θλιβομένων...».

Ὁ Ἱερεύς: «Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου...».

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», δωδεκάκις.

Ὁ Ἱερεύς: Τήν ἐκφώνησιν· «Ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς...». Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται αἱ

            ᾨδαί ζ΄, η΄ καί θ΄ τοῦ Κανόνος.

Μετά τήν θ΄ ᾨδήν ἐπισυνάπτονται καί τά Μεγαλυνάρια· «Ἄξιόν ἐστιν ὡς        ἀληθῶς... – Τήν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν...» κτλ.

῞Οταν δέ ψάλληται τό· «῎Αλαλα τά χείλη τῶν ἀσεβῶν...» ὁ Πατριάρχης ἀσπάζεται τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί ἐπιστρέφων εὐλογεῖ τόν Λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα».

Εἶτα ψάλλονται καί τά λοιπά Μεγαλυνάρια· «Ψάλλομεν προθύμως σοι τήν       ᾠδήν...», τό τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ καί τό· «Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ        στρατιαί...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Βασίλειον διάδημα...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», τρίς.

Ὁ Ἱερεύς: «Ἐπάκουσον ἡμῶν ὁ Θεός...».

Ὁ Ἱερεύς: «Σοφία. Ὁ ὤν εὐλογητός...».

Ὁ Πατριάρχης: «Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεός...».

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Μεγάλην Ἀπόλυσιν. Εἰς τό τέλος καί πρό τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...» ψάλλονται τά 4 Ἐξαποστειλάρια· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων... – Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων... – Καί σέ μεσίτριαν ἔχω... – Χρυσοπλοκώτατε πύργε...».

83. Ὅπου κατά τάς σημειώσεις τοῦ Τυπικοῦ (ΤΜΕ, 1ῃ Αὐγ. § 2, σελ. 295) καί τοῦ Μηναίου πρόκειται νά γίνῃ ἡ Πρόοδος καί ἡ Προσκύνησις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ – κατά τήν τάξιν τῆς Γ΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν – μετά τήν τελετήν ψάλλεται τό· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» καί εἰς τήν Θ. Λειτουργίαν τά Ἀντίφωνα τῆς Γ΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν. Ἀντί δέ τοῦ Τρισαγίου· «Τόν Σταυρόν σου προσ­κυνοῦμεν...».

 84. Ἀπό τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς σήμερον 2ας Αὐγούστου καί μέχρι τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς 13ης Αὐγούστου, πλήν τῆς ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου καί τῆς παραμονῆς τῆς Ἑορτῆς τῆς Θ. Μεταμορφώσεως, συμψάλλονται ἐναλλάξ ὁ Μικρός καί ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ἀρχῆς γενομένης σήμερον τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος.

Εἰς τούς Ἑσπερινούς τῶν Κυριακῶν ἀνεξαρτήτως σειρᾶς ψάλλεται πάντοτε ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών, ὅπως προκύπτει καί ἐκ τῶν ἐν τῷ ΤΜΕ, ἀναγραφομένων δύο περιπτώσεων.

 α.– Τῇ Β΄ – Ἡ Ἀνακομιδή... «Εἰ τύχοι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Στεφάνου ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ... Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας... ψάλλεται ὁ Κανών τῆς Μεγάλης Παρακλήσεως» (ΤΜΕ, § 2, σελ. 298).

 β.– Τῇ Κυριακῇ μετά τήν Ἑορτήν· «Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας... ψάλλεται ἡ Μεγάλη Παράκλησις, ὡς εἴθισται» (ΤΜΕ, § 9, σελ. 304).

85. Εἰς τούς μετά Παρακλήσεως Ἑσπερινούς τοῦ Δεκαπενταυγούστου εἴθισται νά γίνεται Εἴσοδος μετά θυμιατοῦ.