Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...»⁹³.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Θεοτόκε ἀειπάρθενε...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Θεοτόκου· «Τήν θεοδόχον γαστέρα σου, Θεοτόκε...»⁹⁴.

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Θεοτόκου· «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή...» (Ἑβρ. θ΄ 1-7), μετά τοῦ Προκειμένου· «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτήρί μου. – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 21ῃ Νοεμβρίου.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄  27-28), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.

93. Τό Μηναῖον καί τό Τυπικόν τῆς Μονῆς Ἁγ. Παύλου (σελίς 256), ὁρίζουν Καταβασίας· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...». Δέν εὑρίσκομεν τοῦτο ἄτοπον, ἰδίᾳ διά Ναούς πανηγυρίζοντας, ὡς συνᾴδουσαι αὗται εἰς τήν Θεομητορικήν Ἑορτήν.

 94. Τό ἐν τῇ προθεωρίᾳ ἀναγραφόμενον τοῦτο Κοντάκιον εἶναι τό ἀκριβές καί οὐχί τό μετά τήν γ΄ ᾨδήν Κάθισμα· «Τά καταθέσια τῆς σῆς θείας Ζώνης...» Πρβλ. ΤΜΕ, § 40, σελ. 35.