12η Φεβρουαρίου 2023
ΚΥΡΙΑΚΗ:
ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ
(τοῦ
Ἀσώτου).
Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Μελετίου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀντιοχείας τῆς Μεγάλης,
καί Ἀντωνίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μελετίου, τοῦ ἐν Ὑψενῇ. |
Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Β΄. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Καί τρόπων μέτοχος...». Κοντάκιον: «Ὁ θεῖος βλαστός...». Ἀπόλυσις: Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄. Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε... – Τόν σωτήριον ὕμνον...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Εἰς ἀναμάρτητον χώραν... – Ἐπιγνῶμεν, ἀδελφοί...», τό πρῶτον δίς. Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὤ πόσων ἀγαθῶν...». Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου, Χριστέ Σωτήρ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ, κατήργησας... – Ἐν τῶ Σταυρῶ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...». Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρικῆς δωρεᾶς...». Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες..» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ23. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...». Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καὶ β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἰησοῦ ὁ Θεός...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τό· Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Τριῳδίου· «Ἀγκάλας πατρικάς...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε ἁγνή...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου. Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου. Καταβασίαι: «Τήν Μωσέως ᾠδήν...». Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Β΄ Ἑωθινόν· «Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (5ῃ Φεβρουαρίου). Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τῶν γηγενῶν τίς ἤκουσε...». «Ἅγιος Κύριος...». Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Β΄ Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον θεωρήσασαι...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τόν πλοῦτον, ὅν μοι δέδωκας...». 3.– «Ἐσκόρπισας τόν πλοῦτόν σου...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἁγία Μητροπάρθενε...». Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄. Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ἔῤῥαναν μῦρα...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Τήν τοῦ ἀσώτου φωνήν... – Ὡς ὁ ἄσωτος υἱός... – Δαπανήσας ἀσώτως...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς. Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Πάτερ ἀγαθέ...». Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: Μεγάλη. «Σήμερον σωτηρία...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ «Ὅτε κατῆλθες...». Εἴσοδος. Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρῴας δόξης σου...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Κυριακῆς λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Πάντα μοι ἔξεστιν...» (Α΄ Κορ. ς΄ 12-20), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ β΄ ἤχου· «Ἰσχύς μου καί ὕμνησίς μου ὁ Κύριος – Παιδεύων ἐπαίδευσέ με ὁ Κύριος». Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Ἀσώτου)· «Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς...» (Λουκ. ιε΄ 11-32). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ. Ἀπόλυσις. Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ. |