ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

Ο Άρχων Λαμπαδάριος κ. Β. Εμμανουηλίδης - Ιούνιος 1981. Ὁ Βασίλειος Ἐμμανουηλίδης γεννήθηκε στὸ Σκούταρι (Χρυσούπολις) τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀπόφοιτος τῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολὴς τοῦ σχολικοὺ ἔτους 1952-1953 καὶ τοῦ Ὠδείου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Τμήματος τῆς Τουρκικῆς μουσικῆς, φοιτήσας συγχρόνως ἐπὶ πολλὰ ἔτη καὶ εἰς τὴν Εὐρωπαΐκην μουσικήν.
Μαθήτευσε καὶ διδάχτηκε τὰ μυστικὰ τῆς ψαλτικῆς τέχνης "κατ' οἶκον" ἐπὶ πολλὰ χρόνια κοντὰ στὸν Θρασύβουλο Στανίτσα. Δίδαξε ὡς ἐκπαιδευτικός, ὡς διευθυντὴς τῆς κοινοτικῆς Σχολῆς Ὑψωμαθείων (1959-1983) καὶ σὲ ἄλλα Ἑλληνικὰ σχολεία τῆς Πόλης, ἐνῶ ἀπὸ τὸ 1983 ἤταν καθηγητὴς μουσικῆς στα τέσσερα Ἑλληνικὰ Γυμνάσια-Λύκεια ποὺ λειτουργοῦν στὴν Πόλη. Τὴν περίοδο 1982-84 δίδαξε τὴν ψαλτικὴ τέχνη στὸ Σύνδεσμο Μουσικοφίλων Κων/πόλεως ὅπου ὀργάνωσε Βυζ. Χορὸ μὲ τὸν ὁποῖο ἔψαλλε πολλὲς Ἱ. Ἀκολουθίες σὲ διαφόρους Ἱ. Ναούς.
Καλλίφωνος μὲ ὡραία μελωδικὴ φωνὴ καὶ γνήσιο ἐκκλησιαστικὸ ψαλτικὸ ὕφος τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς ὁ Β. Ἐμμανουηλίδης διακρίνεται γιὰ τὴν σεμνότητα καὶ εὐπρέπεια τῆς ψαλμωδίας του καὶ τὴν ὑψηλὴ ἐπιγνώση τῆς εὐθύνης τῆς ἱερῆς ἀποστολῆς του. Ἔψαλλε σὲ διαφόρους ναοὺς τῆς Πόλης, στὸν Προφήτη Ἠλία στὸ Σκούταρι, στοὺς Ἁγίους Θεοδώρους στὴ Βλάγκα, στὸν Ἁγιο Ἰωάννη τῶν Χίων στὸ Γάλατα, στὴν Ἁγία Εὐφημία Χαλκηδόνος (Καντίκιοϊ), στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ Παναγίας στὸ Πέραν ὡς ἀριστερὸς χοράρχης, στὴν Ἁγία Τριάδα τοῦ Πέραν ὡς δεξιὸς χοράρχης καὶ τέλος κλήθηκε τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1979 στὸν Πατριαρχικὸ Ναὸ "ἔξωθεν", ὡς ὁ καταλληλότερος γιὰ τὴν κενωθεῖσα θέση τοῦ Λαμπαδαρίου μετὰ τὴν ἀποχώρησην τοῦ Ἐλευθερίου Γεωργιάδου τὸ ἔτος 1978. Μὲ ἐξαίρετο ἦθος, ἀρετὴ καὶ μὲ σταθερὴ πεποίθηση γιὰ τὴν συνέχιση τῆς Πατριαρχικῆς μουσικῆς παραδόσεως, ὑπηρέτησε μὲ εὐλάβεια καὶ ἀφοσίωση τὸ Ἱερὸν Ἀναλόγιο τῆς Μ.τ.Χ.Ἐ. ἐπάξια καὶ ἀποδοτικά.
Ὁ Βασίλειος Ἐμμανουηλίδης ἀπὸ παιδὶ ἀφοσιωμένος στὸ ἀναλόγιο, βαθὺς γνώστης τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καὶ πιστὸς τηρητὴς τῆς πατριαρχικῆς παραδόσεως τιμᾶ ἐπάξια τὸ στασίδι τοῦ Λαμπαδαρίου τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ μὲ τὴ γλυκιὰ καὶ εὔστροφη φωνὴ του μιμούμενος εἰς πολλὰ σημεῖα τὸ δάσκαλο του καὶ εἶναι ὁ συνεχιστὴς τοῦ γνησίου Πατριαρχικοῦ ὕφους. Ἔντεχνος καὶ ἡδύς, ἀποτυπώνει ἐξαίρετα στὶς ἐρμηνεῖες του τὴν ἐνδοστρεφὴ κατάνυξη ἑνὸς συγχρόνου Ῥωμιοῦ ψάλτη τῆς Πόλης.

Οικ. Πατριαρχείον - Κυριακή της Ορθοδοξίας 1994.

Ὡς Λαμπαδάριος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας λαμβάνει μέρος καὶ ἀκούεται στὸ ἄλμπουμ τῶν δίσκων:
α) «Τὰ Πάθη τὰ Σεπτά» (Δίσκος 2ος , ἀρ. 8 ἀπὸ ζωντανὴ ἠχογράφηση στὸν Πατριαρχικὸ ναὸ τῆς Μ. Ἑβδομάδος τοῦ 1981, μὲ τὸ ἐξαίρετο «Γεύσασθε καὶ ἴδετε» ἦχος Α' τετράφωνος Ἰωάννου τοῦ Κλαδᾶ),
β) «Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος καὶ ἡ Σταυροπροσκύνηση» καὶ
γ) «Τὸ Δωδεκαήμερον», ποὺ κυκλοφόρησαν κατὰ τὸ ἔτος 1981 καὶ ἐξῆς ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Πολιτιστικὸ Κέντρο Λονδίνου στὴν Ἀθῆνα μὲ ζωντανὴ ἠχογράφηση στὸν Πατριαρχικὸ Ναό.
Τὸν Μάρτιο τοῦ ἔτους 1999 προσεκλήθη ἀπὸ τὴν ἐφοροεπιτροπὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος Ἰνδιανουπόλεως Ἀμερικῆς, γιὰ νὰ ψάλῃ στὴν λειτουργία κατὰ τὴν ἐπισκέψη τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς κ.κ. Σπυρίδωνος καὶ νὰ παραβρεθῇ στὴν τιμητικὴ ὑπὲρ αὐτοῦ ἐκδήλωση.
Ὑπάρχουν καὶ νεώτερες ἠχογραφημένες ἐκτελέσεις του, ποὺ ἐκδόθηκαν ἀπὸ τὸν Μουσικολόγον καὶ Καθηγητὴν κ. Μανόλην Χ.Γιακουμήν, τὰ ἔτη 2001 καὶ 2002 εἰς τὰς ἐκδόσεις «Μνημεῖα» CD ἀρ. 9-10 καὶ 11 «Κεκραγάρια καὶ Πασαπνοάρια Αἴνων» τοῦ Ἰακώβου Πρωτοψάλτου.
Τὸν ἐτίμησαν μὲ ἐκδηλώσεις ἀγάπης καὶ μὲ ἐκτελέσεις διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων (ὑπὸ τὴν διεὺθυνσιν τῶν χοραρχῶν τῶν χορωδιῶν αὐτῶν) ὁ Ἐν Ἀθήναις Σὺλλογος Μουσικοφὶλων Κωνσταντινουπόλεως τὸ έτος 1987, ὁ Σύλλογος Μουσικοφὶλων Ἀγρινίου τὸ ἔτος 1997, ἡ ἐκκλησιστικὴ ἐπιτροπὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης Αἰόλου εἰς τὰς Ἀθήνας τὸν Ἰούνιον τοῦ 2002 καὶ ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Πατρῶν ἀπὸ τὴν Σχολὴν τῆς Ψαλτικῆς Τέχνης μὲ θέμα « Τὸ Πατριαρχικὸν Ψαλτικὸν Ὕφος » εἰς τὸν Ἱ. Ν. τῆς Παντανάσσης τὴν 7ην Ἀπριλίου 2003.
Σήμερα, συνταξιοῦχος πιά, ζεῖ μὲ τὴν οἰκογένεια του στὴν Ἀθῆνα. Ἂν καὶ δὲν ψάλλει ἐπισήμως σὲ καμία ἐκκλησία, ἐπισκέπτεται τακτικὰ τὸ ἀναλόγιο, σὲ διάφορες ἐνορίες, καὶ καταπλήσσει μὲ τὴ φωνὴ καὶ τὸ ὕφος του.