Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Ι΄.
 

Πατριαρχική καί Συνοδική Χοροστασία.

Σήμερον ἑορτάζεται καί ἡ ἑορτή τῶν Γραμμάτων. Ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ τελεῖται Θ. Λειτουργία χοροστατοῦντος τοῦ Πατριάρχου μετά τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί ἐκκλησιαζομένων τῶν διδασκόντων καί διδασκομένων ἐν τοῖς ἐκπαιδευτηρίοις τῆς Πόλεως ἡμῶν. Εἰς τό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας τελεῖται Τρισάγιον ὑπό τοῦ Πατριάρχου ὑπέρ ἀναπαύσεως «τῶν μακαρίων ἱδρυτῶν, εὐεργετῶν, ἐφόρων, σχολαρχῶν, καθηγητῶν, διδασκάλων, ἐπιμελητῶν καί μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς καί τῶν ἀειμνήστων Γουρδουνιωτῶν».

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Καί τρόπων μέτοχος...».

Κοντάκιον: «Ἐξ Ἑῴας...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Σταυρόν ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Κἄν συνελήφθης...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Τά τῆς χάριτος ὄργανα... – Τῆς Τριάδος οἱ πρόμαχοι... – Οὔκ εἰσι λαλιαί φησιν... – Τά τοῦ Πνεύματος ὄργανα...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Τάς μυστικάς σήμερον...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Μήτηρ μέν ἐγνώσθης...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνέστης ἐκ τοῦ τάφου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν... – Ὑπό τόν ᾅδην κατελθών... – Φοβερός ὤφθης, Κύριε...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ναός καί πύλη ὑπάρχεις...».

                                                           Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἄνοιξόν μου τό στό­μα...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἁ­γίων· «Δεῦτε τῆς οὐρανίου Τριάδος...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆ­ρας...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα τῶν Ἁ­γίων, Καί νῦν τό Θεοτοκίον· «Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» (πρβλ. ὑποσημ. 3). Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα τῶν Ἁ­γίων, Καί νῦν τό Θεοτοκίον αὐτῶν καί τά μετά τόν Πολυέλεον Καθίσματα τῶν Ἁ­γίων μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Νεύσει σου πρός γεώδη...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τίς ἀμοιβή; τίς ἀνταπόδοσις...» καί· «Οὐκ ἀνθρωπίνης τό παρόν...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

 Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς μεγάλους φωστῆρας τούς φεραυγεῖς...». 2.– Δόξα· «Τήν σοφίαν λαβόντες παρά Θεοῦ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τήν ψυχήν μου, Παρθένε...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἁγίων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... ἐπί τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Στιχολογεῖται εἰς β΄ ἦχον, ἤτοι εἰς τόν ἦχον τοῦ α΄ Κανόνος τῶν Ἁγίων¹⁸. Εἶτα οἱ δύο Κανόνες τῶν Ἁγίων, μετά τῶν Μεγαλυναρίων αὐτῶν καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμματι...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τά τοῦ φωτός δοχεῖα...». 3.– «Ἡ ἑνιαία Θεότης...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Χρυσοπλοκώτατε πύργε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἀνέστη Χριστός ἐκ νεκρῶν... – Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι... – Χριστοῦ τήν ἀνάστασιν... – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασι... – Ποίοις ὑμνῳδιῶν κάλλεσιν... – Ποίοις ἐγκωμιῶν ῥήμασιν... – Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασι...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ, καί ἀγαλλιάσονται ἐπί τῶν κοι­τῶν αὐτῶν». β΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Σήμερον αἱ ψυχαί τῶν γηγενῶν...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16),  μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν. – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 18ῃ Ἰανουαρίου.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Ἅμα τῇ ἐνάρξει τοῦ Κοινωνικοῦ ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος μετά τοῦ Διακόνου τῆς Σειρᾶς, ἐξερχομένου διά τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, ἵστανται ἔμπροσθεν τοῦ Θρόνου καί λαμβάνουσι Καιρόν. Εἶτα εἰσέρχον­ται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἔνθα ἐνδύονται τάς διακονικάς αὐτῶν στολάς. Εἰς τό· «Εἴη τό ὄνομα...» ἐξέρχονται τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί οἱ τέσσαρες Διάκονοι κατά τήν εἰθισμένην τάξιν, κρατοῦντες δικηροτρίκηρα ἱστάμενοι ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου εἰς τάς συνήθεις θέσεις αὐτῶν. Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος λαμβάνει ἀπό τόν Μ. Ἐκκλησιάρχην τό Ἐπιτραχήλιον καί τό μικρόν Ὠμοφόριον τοῦ Πατριάρχου καί ἐνδύει Αὐτόν. Ὁ ἱερουργῶν Ἱερεύς, μετά τό· «Δι’ εὐχῶν...» τῆς Θ. Λειτουργίας, ἐξέρχεται καί ἵσταται παρά τῷ τρίτῳ Διακόνῳ.

    Ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος: «Εὐλόγησον, Δέσποτα».

Ὁ Πατριάρχης: «Εὐλογητός ὁ Θεός...».

Ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος: Τό Τρισάγιον.

Ὁ Πατριάρχης: «Ὅτι σοῦ ἐστιν...».

Οἱ Χοροί: «Μετά πνευμάτων...» κτλ.

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

Ὁ Δευτερεύων: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».

Ὁ Πατριάρχης: «Ὁ Θεός τῶν Πνευμάτων...».

Ὁ Τριτεύων: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».

Ὁ Πατριάρχης: «Ὅτι σύ εἶ ἡ Ἀνάστασις...».

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».

Ὁ Ἱερεύς: «Ὅτι σύ εἶ ἡ Ἀνάστασις...».

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Δόξα, Καί νῦν, Κύριε ἐλέησον τρίς, Δέσποτα Ἅγιε, εὐλόγησον».

Ὁ Πατριάρχης: Ἀπόλυσις· «Ὁ καί νεκρῶν καί ζώντων...».

Οἱ Χοροί: «Αἰωνία ἡ μνήμη...».

Δύο μαθηταί τῆς Π. Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς προσκομίζουσι τόν δίσκον τῶν κολλύβων εἰς τόν Πατριάρχην καί τόν εὐλογεῖ.

     Ὁ Ἱερεύς: «Δι’ εὐχῶν τοῦ ἁγίου Δεσπότου...».

Μετά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὑπό τῆς Α.Θ. Παναγιότητος ἀκολουθεῖ δεξίωσις ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου.
 

 18. Τό ΤΜΕ, § 4 σελ. 167, ὁρίζει ὡς μή ὤφειλε τήν θ΄ ᾨδήν τοῦ Κανόνος τῆς Θεοτόκου, ὁ ὁποῖος ὅμως καταλιμπάνεται ἐν Κυριακῇ εἰς ὅλας τάς ᾨδάς, ὅρα ΤΜΕ, 25ῃ Ἰανουαρίου § 3 σελ. 162, εἰς ἥν καί παραπέμπει. Ὀρθότερον θά ἦτο νά ψαλῇ ἡ Τιμιωτέρα εἰς τόν ἦχον τοῦ Ἀναστασίμου Κανόνος, εἶτα ὁ Ἀναστάσιμος Κανών καί οἱ δύο Κανόνες τῶν Ἁγίων.