13η Φεβρουαρίου 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μαρτινιανοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀκύλα καί Πρισκίλλης.
 


Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Α΄.

Ἄρχεται τό Τριῴδιον.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Τῆς Παναγίας Ἀχράντου...» τῆς Μ. Συναπτῆς κατέρχονται ἀπό τά στασίδια αὐτῶν ὁ Πρωτοψάλτης καί ὁ Λαμπαδάριος, ποιοῦσι σχῆμα εἰς τήν Ὡραίαν Πύλην, καί προσέρχονται ὁ μέν Πρωτοψάλτης ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ὁ δέ Λαμπαδάριος ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας, ποιοῦσι μετάνοιαν, προσκυνοῦσι τήν εἰκόνα, λαμβάνουσι τά Τριῴδια, ποιοῦσι καί αὖθις μετάνοιαν, προσέρχονται ἔμπροσθεν τοῦ Πατριάρχου, ποιοῦσι μετάνοιαν, ἀνέρχονται κατά σειράν τάς βαθμίδας τοῦ Θρόνου, ἀσπάζονται τήν δεξιάν Αὐτοῦ, ποιοῦσι καί αὖθις μετάνοιαν καί ἀνέρχονται εἰς τά στασίδια αὐτῶν.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐχάς... – Κυκλώσατε, λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Εὐφράνθητε, οὐρανοί... – Τόν σαρκί ἑκουσίως... – Τῷ ζωοδόχῳ σου τάφῳ... – Τόν τῷ Πατρί συνάναρχον...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή προσ­ευξώμεθα φαρισαϊκῶς... – Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Παντοκράτορ Κύριε...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἀγαλλιάσθω ἡ κτίσις... – Βασιλεύς ὑπάρχων... – Γυναῖκες μυροφόροι...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Βεβαρημένων τῶν ὀφθα­λ­μῶν μου...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ναός καί πύλη...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Μίαν τρισυπόστατον ἀρχήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ21.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καὶ β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Παραβολαῖς ἐμβιβάζων...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ταπείνωσις ὕψωσε...». 2.– Δόξα· «Ταπείνωσις ὕψωσε...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ταχύ δέξαι, Δέσποινα...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα Μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: Δόξα· «Τῆς μετανοίας...». Καί νῦν· «Τῆς σωτηρίας...» καί εἰς τόν στίχον· «Τά πλήθη...»22.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...».

  «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ὑψηγορίαν φύγωμεν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής τῆς κτίσεως...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς... – Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος... – Τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου... – Τοῦ Φαρισαίου τήν μεγάλαυχον φωνήν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ταῖς ἐξ ἔργων καυχήσεσι...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

 «Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Φαρισαίου φύγωμεν...».

Ἀπόστολος: Κυριακῆς λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ...» (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ α΄ ἤχου· «Γένοιτο, Κύριε, τό ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς. – Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ».

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου)· «Ἄνθρωποι δύο...» (Λουκ. ιη΄ 10-14).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τήν ἑβδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.

22. Ἡ αὐτή τάξις ἐφαρμόζεται καί τάς ἑπομένας Κυριακάς μέχρι καί τῆς Ε΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν συμπεριλαμβανομένης.
 


Ἐπιστροφή