Ἦχος  γ΄, Ἑωθινόν Γ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ὁ βάθει σοφίας...».

Κοντάκιον: «Μετά τῶν ἁγίων...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦ­μεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδῃ καταβάς...» καί  3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν μέλλῃς ἔρ­χεσθαι... – Βίβλοι ἀνοιγήσονται... – Ἠχήσουσι σάλπιγγες... – Κλαίω καί ὀδύρομαι...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν τίθωνται θρόνοι...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Οἴμοι μέλαινα ψυχή...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

 Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία..», τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου Δόξα· «Τάς τοῦ Κυρίου γνῶντες ἐντολάς...», Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὑπό τήν σήν Δέσποινα...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ ²⁴.       

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι, νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ἡμέραν τήν φρικτήν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν...». 2.– Δόξα· «Εἰς τήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἐλπίς τοῦ κόσμου ἀγαθή...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Βοηθός καί σκεπαστής...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώ­τῃ Σαββάτου...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (13ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀσπόρου συλλήψεως...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τήν φοβεράν τῆς κρίσεως...». 3.– «Ἰδού ἡμέρα ἔρχεται...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τήν ὥραν τῆς ἐτάσεως...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου,  Δέσποτα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὕμνον ἑωθινόν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν ἐκείνην... – Ὤ ποία ὥρα τότε... – Δανιήλ ὁ Προφήτης...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Προκαθάρωμεν ἑαυτούς...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν ἔλθῃς, ὁ Θεός...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω· «Βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι...» (Α΄ Κορ. η΄ 8-13, θ΄ 1-2), μετά τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ ἀναγραφομένου Προκειμένου· «Μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν καί μεγάλη ἡ ἰσχύς αὐτοῦ. – Αἰνεῖτε τόν Κύριον ὅτι ἀγαθός».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὅταν δέ ἔλθῃ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου...» (Ματθ. κε΄ 31-46). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.
 

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τήν ἑβδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις τυροῦ, ᾠῶν καί ἰχθύων
(Λευκή νηστεία).

24. Κατά τήν ἐν τῇ Προθεωρίᾳ τοῦ ΤΜΕ § 17 διάταξιν: «Ἐν ταῖς Κυριακαῖς τοῦ Τριῳδίου (ὅταν μή συμπίπτῃ ἐν ταύταις ἡ Ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς ἤ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ), τῆς Γ΄ Κυριακῆς ἐξαιρουμένης, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλονται τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς κτλ. ζήτει ταῦτα ἐν τῷ Μεγάλῳ Ἀποδείπνῳ».