Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Δ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...».

Κοντάκιον: «Ὡς εὐσεβείας κήρυκας...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου συνέτριψας...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς συνέτριψας...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ πλάστης μου Κύριος... – Στολήν θεοΰφαντον... – Παράδεισε πάντιμε... – Ἀδάμ ἐξωστράκισται...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐκάθισεν Ἀδάμ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ Θεοπάτωρ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυρῶ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά δακρύων γυναῖκες...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐξεβλήθη Ἀδάμ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

 Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου Δόξα· «Ἥλιος ἀκτῖνας ἔκρυψεν...», Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μυστικῶς ἀνυμνοῦμέν σε...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ²⁷.

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν δύο θεῖαι Λειτουργίαι τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».  2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦρο ψυχή μου ἀθλία...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἐξεβλήθη ὁ Ἀδάμ...». 2.– Δόξα· «Νῦν ὁ καιρός τῶν ἀρετῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων ὄρθρου βαθέος...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (13ῃ Φεβρουαρίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...»  καί 2.– Τά 2 τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς ἐντολῆς σου, Κύριε...» καί· «Ἀποικισθέντες, Κύριε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν  τῷ Σταυρῷ  σου, Χριστέ...  – Τῷ  σῷ  Σταυρῷ,  Χριστέ... –  Τῶν  πατρικῶν  σου  κόλπων...» .  2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Θάνατον κατεδέξω  σαρκί...» και 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Οἴμοι ὁ Ἀδάμ... – Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται... – Ἀδάμ τοῦ Παραδείσου διώκεται...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἔφθασε καιρός...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς σοφίας ὁδηγέ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς· «Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία...» (Ῥωμ. ιγ΄ 11-14, ιδ΄ 1-4), μετά τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ ἀναγραφομένου Προκειμένου· «Εὔξασθε καί ἀπόδοτε, Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. – Γνωστός ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεός».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐάν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις...» (Ματθ. ς΄ 14-21).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Κοντάκιον: «Τῆς σοφίας ὁδηγέ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Ἤθελον δάκρυσιν ἐξαλεῖψαι... – Τίς χειμαζόμενος... – Πλῦνόν με τοῖς δάκρυσί μου... – Πρόβατόν εἰμι...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ἐγκρατείᾳ τήν σάρκα... – Ἐμαυτόν ἀπελπίζω... – Τόν τῆς νηστείας καιρόν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων ἐκ  τοῦ  Μηναίου (7ῃ Μαρτίου)· «Μάρτυρες  ἀήττητοι... – Ἐφραίμ  ὁ  ἀοίδιμος... – Νεκρώσας τό φρόνημα...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Χαίροις, ἡλιόμορφε...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ.

Ἐκτενής μέχρι καί τῆς αἰτήσεως· «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...».          

       «Καταξίωσον...».

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἔλαμψεν ἡ χάρις σου, Κύριε...», δίς καί τό Μαρτυρικόν· «Ὁ ἐνδοξαζόμενος...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις...».

Τρισάγιον.

Μετά τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...», τά Τροπάρια· «Θεοτόκε Παρθένε...», «Βαπτιστά τοῦ Χριστοῦ...», Δόξα· «Ἱκετεύσατε ὑπέρ ἡμῶν...», Καί νῦν· «Ὑπό τήν σήν εὐσπλαγχνίαν...». «Κύριε, ἐλέησον» μ΄, «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε βασιλεῦ...», τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας μετά τῆς εὐχῆς τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ καί Ἀπόλυσις. Τοῦ Ἀριστεροῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· «Πάντων προστατεύεις ἀγαθή...» ὁ κλῆρος καί ὁ λαός ἀσπάζονται τήν δεξιάν τοῦ Πατριάρχου λαμ­βάνοντες συγχώρησιν παρ’ Αὐτοῦ. Ὁ Ἱερεύς ἐκφωνεῖ τό ἐπισφράγισμα· «Δι’ εὐχῶν τοῦ ἁγίου Δεσπότου...».
 

27. Ἴδε ὑποσημ. 19.
19. Τό Προεόρτιον Κοντάκιον δέον νά εἶναι τό ἐν τῇ α΄ ἐκδόσει τοῦ Μηναίου τοῦ μηνός Φεβρουαρίου τοῦ ἐκδοθέντος ἐν Κωνσταντινουπόλει τό ἔτος 1843 ὑπό Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανοῦ τοῦ Ἰμβρίου.