Ἄρχεται ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Αἱ καθ’ ἡμέραν Ἀκολουθίαι κατά τήν διάρκειαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τελοῦνται συμφώνως πρός τήν εἰς τό Τυπικόν τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἐκτιθεμένην τάξιν, σελ. 325 κ. ἑξ. § 18 κ. ἑξ.

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ

Καταλιμπάνεται (μόνον σήμερον) τό Μεσονυκτικόν, τῇ Τρίτῃ καί ταῖς λοιπαῖς ἡμέραις τῆς ἑβδομάδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (ἐξαιρουμένου τοῦ Σαββάτου καί τῆς Κυριακῆς), λέγεται τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν, ὡς εἴθισται, καί ἐν τέλει  τά τρία Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ. ἡ μικρά Ἀπόλυσις μετά τοῦ· «Ἐὐξώμεθα ὑπέρ εἰρήνης τοῦ κόσμου» κτλ.

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...» θυμιῶν σταυροειδῶς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν. Τρισάγιον· «Ὅτι σοῦ ἐστιν...». «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄. «Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...»²⁸.

Ἑξάψαλμος.

Μεγάλη Συναπτή.

Τριαδικά: Μετά τήν μεγάλην Συναπτήν ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια», εἰς τόν τυχόντα ἦχον τῆς ἑβδομάδος (α΄ ἑβδομάς ἦχος δ΄) τετράκις ἀνά τρίς μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων· «Ἐκ νυκτός ὀρθρίζει τό πνεῦμά μου...» κτλ. ὡς ἐν τῷ Ὡρολογίῳ. Ἀκολούθως ψάλλονται οἱ Τριαδικοί ὕμνοι τοῦ ἤχου τῆς ἑβδομάδος (βλέπε ἐν τῷ Ὡρολογίῳ ἤ ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου). Σήμερον καί δι’ ὅλην τήν ἑβδομάδα ψάλλονται οἱ τοῦ δ΄ ἤχου· «Τῶν νοερῶν σου λειτουργῶν...». Δόξα· «Ὡς αἱ τάξεις νῦν τῶν Ἀγγέλων...». Καί νῦν· «Τόν ἄναρχόν σου Πατέρα...»²⁹. [Τά ἐνδιάτακτα 3 Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου]. Εἶτα μικρά Συναπτή καί Ἐκφώνησις· «Ὅτι σόν τό κράτος...». 

Καθίσματα: Τά Κατανυκτικά Καθίσματα τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου), ἐξ ὧν τό β΄ μετά τοῦ οἰκείου στίχου³⁰ καί Δόξα, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον ἤ Σταυροθεοτοκίον αὐτῶν (Τετάρτῃ καί Παρασκευῇ). Τῆς ἡμέρας τῆς β΄ Στιχολογίας· «Τῆς νηστείας τῇ θείᾳ ἀπαρχῇ...» καί Δόξα, Καί νῦν· «Εὐσπλαγχνίας ὑπάρχουσα πηγή...» καί τῆς γ΄ Στιχολογίας· «Τήν πάνσεπτον ἐγκράτειαν...» καί Δόξα, Καί νῦν· «Τήν ἄμαχον πρεσβείαν σου...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Ὁ Ἱερεύς: «Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου...», ἡ Ἐκφώνησις· «Ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς...» καί εὐθύς·

Ἡ Στιχολογία τῶν ἐννέα ᾨδῶν³¹.

Κανόνες: Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ, ἅπαντες ἄνευ στίχου (χῦμα) καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν. Ἡ γ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦτε λαοί...» (Εἱρμός α΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου).

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...» καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Ἁγίων ἐκ τοῦ Μηναίου· «Μύρῳ τῆς χρίσεως...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ὡς ἀγεώργητος, Παρθένε...» (διά τήν Τετάρτην καί Παρασκευήν Σταυροθεοτοκίον). Ἡ δ΄, ε΄ καί ς΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου, μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Θύσω σοι, μετά φωνῆς...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς...».

Κοντάκιον: Τό Μαρτυρικόν τοῦ δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου).  

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Ἡ ζ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς. Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ.

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν πάλαι δροσίσαντα...»  (Εἱρμός η΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου).

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ὑπερφυῶς σαρκί...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου) καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σέ αἰνοῦσι...».

Φωταγωγικόν: Τοῦ τυχόντος ἤχου τῆς ἑβδομάδος τρίς (βλέπε ἐν τῷ Ὡρολογίῳ ἤ ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου). Διά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα τοῦ δ΄ ἤχου· «Τό φῶς σου τό ἀΐδιον...» (ἡ συμπλήρωσις τῶν Φωταγωγικῶν γίνεται ὡς καί ἡ τῶν Τριαδικῶν ὕμνων).

«Σοί δόξα πρέπει...». [Ὁ 148ος, 149ος καί 150ός Ψαλμοί].

Δοξολογία: (Χῦμα).

Πληρωτικά.

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐλήλυθεν ἡ νηστεία...», δίς καί τό Μαρτυρικόν· «Εὐλογημένος ὁ στρατός...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Ἐνεπλήσθημεν τό πρωΐ τοῦ ἐλέους σου, Κύριε...» καί· «Καί ἔστω ἡ λαμπρότης Κυρίου τοῦ Θεοῦ...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Σέ τήν τοῦ Θεοῦ Μητέρα...» (διά τήν Τετάρτην καί Παρασκευήν τό Σταυροθεοτοκίον).

 «Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῷ ναῷ ἑστῶτες...». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Δόξα, Καί νῦν». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου...». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε Βασιλεῦ...» καί εὐθύς ἀναγινώσκονται αἱ·     

                                                            ΩΡΑΙ

«Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» τρίς. Εἰς τήν Θ΄ Ὥραν, μετά τό τροπάριον· «Βλέπων ὁ λῃστής...» κτλ. τό· «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Δόξα, Καί νῦν». «Τήν τιμιωτέραν...». Δι’ εὐχῶν...», τάς γ΄ μεγάλας μετανοίας μετά τῶν εὐχῶν καί εὐθύς οἱ Μακαρισμοί. Εἶτα τά τροπάρια· «Χορός ὁ ἐπουράνιος...» κτλ. τό· «Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν...», «Ἄνες, ἄφες...», «Πάτερ ἡμῶν...», «Ὅτι σοῦ ἐστιν...» καί ἀναγιγνώσκονται τά Κοντάκια· «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...», τῆς ἡμέρας³², τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Τό Μαρτυρικόν τοῦ ἤχου τῆς ἡμέρας τό πρό τοῦ Συναξαρίου ἀναγνωσθέν. Δόξα, τό Νεκρώσιμον· «Μετά τῶν ἁγίων...». Καί νῦν, Θεοτοκίον· «Προστασία τῶν Χριστιανῶν...», «Κύριε, ἐλέησον», μ΄, «Ὁ ἐν παντί καιρῶ...», «Κύριε, ἐλέησον» γ΄, «Δόξα, Καί νῦν». «Τήν τιμιωτέραν...». «Ὁ Θεός, οἰκτειρήσαι ἡμᾶς...», τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας, τήν εὐχήν τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ καί ἄρχεται ὁ Ἑσπερινός.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
ΑΝΕΥ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΔΩΡΩΝ

Ὁ Προοιμιακός – Τά Εἰρηνικά καί τά· «Πρός Κύριον...», ἤτοι τό ΙΗ΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Πᾶσαν ἁμαρτίαν διεπραξάμην... –  Ὄμβρους μοι παράσχου Χριστέ... – Δεῦτε προθύμως...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου (8ῃ Μαρτίου)· «Πάτερ Θεοφύλακτε Θεοῦ... – Πάτερ Θεοφύλακτε τῆς γῆς... – Πάτερ Θεοφύλακτε Θεόν...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Νοσοῦσαν Πανύμνητε δεινῶς...» (Τρίτην καί Πέμπτην τό Σταυροθεοτοκίον καί τήν Παρασκευήν τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου).

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...» (χῦμα), ὁ Ἱερεύς· «Ἑσπέρας». Τά Ἀναγνώσματα μετά τῶν Προκειμένων καί τῶν στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ.      

 «Καταξίωσον, Κύριε...».

Πληρωτικά.

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν...», δίς  καί τό Μαρτυρικόν· «Μεγάλη τῶν Μαρτύρων σου...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Θεοτόκε ἡ προστασία...» (Τρίτην καί Πέμπτην τό Σταυροθεοτοκίον).

«Νῦν ἀπολύεις...».

Τρισάγιον.

Μετά τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...», τά Τροπάρια· «Θεοτόκε Παρθένε...», «Βαπτιστά τοῦ Χριστοῦ...», Δόξα· «Ἱκετεύσατε ὑπέρ ἡμῶν...», Καί νῦν· «Ὑπό τήν σήν εὐσπλαγχνίαν...» (τό τελευταῖον χῦμα). «Κύριε, ἐλέησον» μ΄, «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε βασιλεῦ...», τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας μετά τῆς εὐχῆς τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ. Τρισάγιον. «Ὅτι σοῦ ἐστιν...», «Κύριε, ἐλέησον» ιβ΄ καί τήν εὐχήν· «Παναγία Τριάς...», «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...» τρίς, ἀναγινώσκεται ὁ 33ος Ψαλμός καί Ἀπόλυσις.

Τῷ ἑσπέρας: ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ

Τό Μέγα Ἀπόδειπνον κατά τήν ἐν τῷ Ὡρολογίῳ τάξιν.

Μετά τό· «Εὐλογητός ὁ Θεός...», «Βασιλεῦ οὐράνιε...», Τρισάγιον κτλ. «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» τρίς, καί ἀρχόμεθα τῆς ἀναγνώσεως τῶν Ψαλμῶν ἀπό τοῦ δ΄ Ψαλμοῦ· «Ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου ὁ Θεός...». Μετά τήν Δοξολογίαν ψάλλεται διά τήν σήμερον τμῆμα τοῦ Μεγάλου Κανόνος, τό ἐν τῷ Τριῳδίῳ μετά στίχου· «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με». Εἰς τό τέλος τῆς ς΄ ᾨδῆς ψάλλεται ἐμμελῶς τό Κοντάκιον· «Ψυχή μου, ψυχή μου...» καί εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ἐμμελῶς ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Ἀσπόρου συλλήψεως...». Τρισάγιον. Τό Τροπάριον· «Κύριε τῶν δυνάμεων...» μετά τῶν στίχων τοῦ 150στοῦ Ψαλμοῦ καί ἐν συνεχείᾳ ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου. Μετά τό· «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου...», τό Εὐαγγέλιον τῆς Παννυχίδος τῆς Δευτέρας α΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι...» κτλ. «Εἶπεν ὁ Κύριος· βλέπετε μή πλανηθῆτε...» (Λουκ. κα΄ 8-36). Εὐθύς· «Εἰρήνη πᾶσι... – Τάς κεφαλάς ἡμῶν... – Δέσποτα Πολυέλεε...» καί τήν δέησιν· «Εὐξώμεθα...». Τό· «Πάντων προστατεύεις...»³³, παρέχεται συγχώρησις καί τό· «Δι’ εὐχῶν...».
 

28. Ἡ τάξις αὐτή τηρεῖται μόνον σήμερον. Τάς ἄλλας ἡμέρας ἡ ἔναρξις τοῦ Ὄρθρου, ὡς ἀναγράφεται εἰς τό Ὡρολόγιον.

 29. Μετά τό· «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός...», ἕκαστος ὕμνος συμπληρώνεται ὡς ἑξῆς: Διά τόν α΄) τήν Δευτέραν· «προστασίαις τῶν Ἀσωμάτων σῶσον ἡμᾶς», τήν Τρίτην· «πρεσβείαις τοῦ Προδρόμου σῶσον ἡμᾶς», τήν Τετάρτην· «δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου, σῶσον ἡμᾶς», τήν Πέμπτην· «πρεσβείαις τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ Ἱεράρχου σῶσον ἡμᾶς» καί τήν Παρασκευήν πάλιν· «δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου, σῶσον ἡμᾶς». Διά τόν β΄) ὅταν ὁ Ναός τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι Ἁγίου ἤ Ἁγίας τότε· «πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου (ἤ Ἁγίων ἤ Ἁγίας ἤ Ὁσίου ἤ Ὁσίας κτλ.), σῶσον ἡμᾶς», ἀναλόγως τῆς προσωνυμίας τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Εἰς περιπτώσεις κατά τάς ὁποίας ὁ Ναός τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι γεγονότος ἐκ τοῦ Δεσποτικοῦ ἤ Θεομητορικοῦ κύκλου τότε ἐπαναλαμβάνεται ἡ κατακλείς τοῦ α΄ ὕμνου. Διά τόν γ΄) ἡ συμ­πλήρωσις πάντοτε διά τοῦ· «διά τῆς Θεοτόκου σῶσον ἡμᾶς».

 30. Οἱ στίχοι τοῦ β΄ Κατανυκτικοῦ Καθίσματος τοῦ ἤχου τῆς α΄ Στιχολογίας εἶναι οἱ ἑξῆς: Τῇ Δευτέρᾳ καί Τρίτῃ· «Κύριε, μή τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδέ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με» (Ψαλμ. 6, 2). Τῇ Τετάρτῃ καί Παρασκευῇ· «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστι» (Ψαλμ. 8, 5). Τῇ Πέμπτῃ· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτῶν» (Ψαλμ. 18, 5). Τῷ Σαββάτῳ· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσραήλ» (Ψαλμ. 67, 36) καί διά τό γ΄ Κάθισμα· «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς» (Ψαλμ. 15, 3).

 31. Αἱ ἐννέα ᾿Ωδαί στιχολογοῦνται ὁλόκληραι μέν ἐκεῖναι τῶν ὁποίων ὑπάρχουσι ἐν τῷ Τριῳδίῳ Τριῴδια, πλήν τῆς θ΄ ᾿Ωδῆς τῆς ὁποίας τό δεύτερον μέρος μόνον στιχολογεῖται ἤτοι ἡ Προσευχή τοῦ Ζαχαρίου, ἐπειδή τό α΄ μέρος στιχολογεῖται εἰς τήν· «Τιμιωτέραν», τῶν δέ λοιπῶν μόνον ἡ ἀρχή καί τό τέλος καί ἡ Μικρά Δοξολογία τό Δόξα, Καί νῦν. Ἡ τάξις αὕτη σχηματικῶς ἔχει ὡς ἀκολούθως:

  ΗΜΕΡΑ                    ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Η ΩΔΗ    Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

  Δευτέρα                             α΄ η΄ θ΄                                     γ΄ δ΄ ε΄ ς΄ ζ΄

  Τρίτη                                   β΄ η΄ θ΄                                     α΄ γ΄ δ΄ ε΄ ς΄ ζ΄

  Τετάρτη                             δ΄ η΄ θ΄                                     α΄ δ΄ ε΄ ς΄ ζ΄

  Πέμπτη                              δ΄ η΄ θ΄                                     α΄ γ΄ ε΄ ς΄ ζ΄

  Παρασκευή                      ε΄ η΄ θ΄                                     α΄ γ΄ δ΄ ς΄ ζ΄

Κατά τήν αὐστηροτέραν τάξιν αἱ ὑπολειπόμεναι δύο ᾿Ωδαί ς΄ καί ζ΄ στιχολογοῦνται ὁλόκληραι τά Σάββατα τῆς β΄, γ΄ καί δ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν πάντοτε κατά τό ἴδιον σύστημα. Ὁλόκληραι ἡ ς΄, ζ΄, η΄ καί θ΄ καί ἡ ἀρχή καί τό τέλος τῆς α΄, γ΄, δ΄ καί ε΄.

 32. Δευτέρα: τῶν Ἀσωμάτων· «Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ...».

       Τρίτη: τοῦ Προδρόμου· «Προφῆτα Θεοῦ...».

       Τετάρτη: τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ ὑψωθείς...».

       Πέμπτη: τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων· «Τούς ἀσφαλεῖς καί θεοφθόγγους κήρυκας...»

            καί τοῦ Ἁγίου Νικολάου· «Ἐν τοῖς Μύροις, ἅγιε...».

       Παρασκευή: τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ ὑψωθείς...», ζήτει ταῦτα εἰς τό Ὡρολόγιον, Ἀκολουθία τῶν Τυπικῶν καί εἰς τό Τριῴδιον, Δευτέρα α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν εἰς τήν οἰκείαν σειράν.

 33. Τήν Τρίτην· «Σφαγήν σου τήν ἄδικον...». Τήν Τετάρτην· «Πάντων προστατεύεις...». Τήν Πέμπτην· «Σφαγήν σου τήν ἄδικον...».