Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς...».

Κοντάκιον: «Ἐπελεύσει Πνεύματος...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Βουλήν προαιώνιον... – Φαίνῃ μοι ὡς ἄνθρωπος... – Θεός ὅπου βούλεται...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀπεστάλη ἐξ οὐρανοῦ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ ἕκτῳ μηνί... – Γλῶσσαν ἥν οὐκ ἔγνω... – Ἰδού ἡ ἀνάκλησις...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν»³⁸. β΄.– «ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον χαρᾶς εὐαγ­γέλια...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: «Σήμερον τῆς σωτηρίας...», τρίς.

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐκ Πνεύματος ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθῆναι καταδεξάμενος, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...»³⁹.

Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ ἕκτῳ μηνί...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...», τρίς.

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τά μετά τόν Πολυέλεον.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν».

Στίχος: «ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56).

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό Ἰδιόμελον· «Εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριήλ...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῆς Λιτῆς.

Κανών: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐ­τοῦ ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ...», ἅπαξ.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς. Ψάλλεται τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Ὁ Ἱερεύς πρό τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου φέρων ἐπιτραχήλιον καί φελώνιον ἀπαγγέλλει τόν Οἶκον· «Ἄγγελος πρωτοστάτης...».

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς, μετά τοῦ Μεγαλυναρίου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Εὐαγγελίζου... – Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγγελικῶν Δυνάμεων...» καί 2.– «Χαῖρε κατάρας λύτρωσις...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν οὐρανίων ἁψίδων... – Ὁ Γαβριήλ τῇ Παρθένῳ... – Ὁ συναΐδιος Λόγος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τό ἀπ’ αἰῶνος μυστήριον...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Σήμερον τῆς σωτηρίας...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Ἀντίφωνον α΄.

Ἦχος β΄.

«Ὁ Θεός, τό κρῖμά σου τῷ βασιλεῖ δός, καί τήν δικαιοσύνην σου τῷ υἱῷ τοῦ βασιλέως.

Ἀναλαβέτω τά ὄρη εἰρήνην τῷ λαῷ, καί οἱ βουνοί δικαιοσύνην.

Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν, καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν.

Δόξα... Καί νῦν...».              

Ἀντίφωνον β΄.

Ἦχος ὁ αὐτός.

«Καταβήσεται ὡς ὑετός ἐπί πόκον, καί ὡσεί σταγών ἡ στάζουσα ἐπί τήν γῆν.

Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος.Ὁ Θεός ἐμφανῶς ἥξει, ὁ Θεός ἡμῶν, καί οὐ

παρασιωπήσεται.

Ἀνατελεῖ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ δικαιοσύνην καί πλῆθος εἰρήνης.     

Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...».

Ἀντίφωνον γ΄.

Ἦχος δ΄.

«Ἔσται τό ὄνομα αὐτοῦ εὐλογημένον εἰς τούς αἰῶνας.

Εὐλογητός Κύριος ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος.

Εὐλογημένον τό ὄνομα αὐτοῦ εἰς τόν αἰῶνα καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος». 

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκωθείς, ψάλ­λοντάς σοι, Ἀλληλούϊα».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...».

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὅ τε ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι...» (Ἑβρ. β΄ 11-18).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Συνέλαβεν Ἐλισάβετ...» (Λουκ. α΄ 24-38).

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Εὐαγγελίζου γῆ χαράν μεγάλην... – Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ...».

Κοινωνικόν: «Ἐξελέξατο Κύριος τήν Σιών, ᾐρετήσατο αὐτήν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ. Ἀλληλούϊα».

        «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.        

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος.
 

Σημείωσις: Εἰς τάς ἐν τῷ Ἐξωτερικῷ Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου εἴθισται νά τελῆται κατά τήν ἡμέραν ταύτην ἡ καθιερωμένη Δοξολογία, κατά τήν ἐν τῷ Ἱερατικῷ τάξιν (βλ. Ἱερατικόν, ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας Ἐκκλησίας Ἐλλάδος).

37. ΤΜΕ, 25ης Μαρτίου, Περίπτωσις Α΄ § § 1-8, σελ. 205-208.

 38. Εἰς ὅλας σχεδόν τάς ἐκδόσεις τῆς Π. Διαθήκης ὁ 2ος στίχος τοῦ Ϟε΄ Ψαλμοῦ λήγει μέ τό· «... τό σωτήριον αὐτοῦ». Πρβλ. Ἔκδοσις Λειψίας 1879, ἔκδοσις «Ζωῆς», Ἀθῆναι 1961 καί SEPTUAGINTA Stuttgart 1979, σ. 104, vol. ΙΙ.

 39. Πρβλ. ΤΜΕ Προθεωρία, § 16, σελ. 13-14.