26η Μαρτίου 2022

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Γ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν. Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχιστρατήγου Γαβριήλ.

 



 

Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Σήμερον τῆς σωτηρίας...».

Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Βουλήν προαιώνιον... – Φαίνῃ μοι ὡς ἄνθρωπος... – Θεός ὅπου βούλεται...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀρχαγγέλου (26ῃ Μαρτίου)· «Γαβριήλ ὁ μέγιστος... – Τό μέγα μυστήριον... – Φωτός ὤν ἀνάπλεως...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀπεστάλη ἐξ οὐρανοῦ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ ἕκτῳ μηνί... – Γλῶσσαν ἥν οὐκ ἔγνω... – Ἰδού ἡ ἀνάκλησις...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν». β΄.– «ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον χαρᾶς εὐαγγέλια...».

Ἡ γ΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν.

Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...», ψάλλεται τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» ἀργῶς καί ἀναγινώσκεται ἡ γ΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου· «Νέαν ἔδειξε κτίσιν...»,  εἶτα τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» σύντομον καί εὐθύς·

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...», τρίς.

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐκ Πνεύματος ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθῆναι καταδεξάμενος, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῷ Σάββατῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Ἀπολυτίκιον· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...» καί μετά τό γ΄τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» κτλ.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...», τρίς.

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, ἀμφότερα ἐκ δευτέρου.

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐ­τοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Ἀρχαγγέλου· «Ὡς φῶς χρηματίζοντα...» μετά στίχου· «Ἀρχάγγελε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδια Κάθισματα: 1.– Τοῦ Ἀρχαγγέλου· «Ὁ μέγας Γαβριήλ...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν· «Τῶν ἀσωμάτων Λειτουργῶν...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», ὡς χθές.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Εὐαγγελίζου... – Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγγελικῶν Δυνάμεων...» καί 2.– «Χαῖ­ρε κατάρας λύτρωσις...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν οὐρανίων ἁψίδων... – Ὁ Γαβριήλ τῇ Παρθένῳ... – Ὁ συναΐδιος Λόγος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Εὐφραινέσθωσαν οἱ Οὐρανοί...», ζήτει τοῦτο μετά τήν Ἀπόλυσιν τῆς Θ. Λειτουργίας (25ῃ Μαρτίου).

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Σήμερον τῆς σωτηρίας...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκωθείς...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...». 2.– Τοῦ Ἀρχαγγέλου· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀρχαγγέλου· «Εἰ ὁ δι Ἀγγέλων λαληθείς λόγος...» (Ἑβρ. β΄ 2-10).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει  ἀμφότερα τῇ 8ῃ Νοεμβρίου.

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.


 


Ἐπιστροφή