Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, μετά
τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τοῦ Θωμᾶ.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».

Κοντάκιον: «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Μετά τήν ἐκ τάφου σου... – Θωμᾶς ὁ καί Δίδυμος... – Ὡς θέλεις, ψηλάφησον...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Διωγμούς ἐκαρτέρησας... – Ἀστραπαῖς τοῦ κηρύγματος... – Ἀρετήν πᾶσαν ἤσκησας...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Χριστοῦ τόν Ἱεράρχην...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Τίς Θεός μέγας...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Χαίροις τῶν ἀρετῶν ὁ κανών... – Χαίροις Πατριαρχῶν ἡ κρηπίς... – Χαίροις ἀτελευτήτου ζωῆς...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– «Οἱ ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου  ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται».  

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Πάλιν ἡμῖν ὁ χρυσοῤῥόας...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.–  Τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».  

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου Δόξα· «Ἡ μεγάλη τῆς Ἐκκλησίας σάλπιγξ...», Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον καί τό  Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».  

Καθίσματα: Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά  ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ φόβῳ τῶν Ἑβραίων...» καί· «Ἐπέστης ἡ ζωή...», ζήτει ἀμφότερα τῇ Κυριακῇ πρωΐ.  

        «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς ἀθάνατον ἐν Ἐκκλησίᾳ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Τήν τῶν αἱρέσεων πλάνην...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἁψάμενος χειρί...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἁγίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἀρχιερέων τό κλέος...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐμῶν μελῶν χειρί σου...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Τοῖς πυρίνοις σου δόγμασι... – Τῇ τῶν λόγων λαμπρότητι... – Τῆς Χριστοῦ ἀπεδίωξας...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Τό μέγα κλέος τῶν ἱερέων...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Θωμᾶς, ὁ λεγόμενος Δίδυμος...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

         «Στῦλος γέγονας...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων...» (Ἑβρ. ιγ΄, 7-16), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν. – Ὅτι δίκαιος εἶ ἐπί πᾶσιν οἷς ἐποίησας ἡμῖν».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄, 14-19), ζήτει ἀμφότερα τῇ 18ῃ Ἰανουαρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Σημείωσις α΄: Ἀπό σήμερον ἐπανέρχεται ἡ χρῆσις τοῦ Μηναίου, πλήν Κυριακῆς καί Ἑορτῆς τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἐφεξῆς ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, πλήν Κυριακῆς, μετά τά Δοξαστικά, Καί νῦν ψάλλονται τῆς προλαβούσης Κυριακῆς ἤ Ἑορτῆς, καί οὐχί τοῦ Πάσχα, ὡς καί τά Ἀπολυτίκια, οἱ Κανόνες, τά Ἐξαποστειλάρια (καί τά Κοντάκια μόνον διά τήν ἑβδομάδα τοῦ Θωμᾶ, τῶν Μυροφόρων, τῆς Δευτέρας καί Τρίτης τοῦ Τυφλοῦ). Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», πλήν τῆς περιόδου τῆς Μεσοπεντηκοστῆς καί πλήν Κυριακῆς, Δευτέρας καί Τρίτης τοῦ Τυφλοῦ· στιχολογοῦμεν δέ καί τήν Τιμιωτέραν ἐν τῷ Ὄρθρῳ καί ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό· «Ἄξιόν ἐστιν...», ἐκτός ἄν ὁρίζῃ ἄλλως τό Τυπικόν.

Σημείωσις β΄: Ἀπό τῆς σήμερον μέχρι καί τοῦ ἑπομένου Σαββάτου αἱ Καθημεριναί Ἀκολουθίαι διεξάγονται κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διάταξιν. Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ Κανών τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...» μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», καί ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό Κοντάκιον· «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας ἐκτός τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς.     
 

69. ΤΜΕ, 2ας Μαΐου, Περίπτωσις Α΄ § 1, σελ. 255.