Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Δ΄.

Πατριαρχική καί Συνοδική Θ. Λειτουργία.

Κατά τήν ἡμέραν ταύτην ὁ Πατριάρχης μεταβαίνει μεθ’ ἁπάσης τῆς Ἀκολουθίας Αὐτοῦ εἰς τήν Ἱεράν Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν Μονήν Ζωοδόχου Πηγῆς Βαλουκλῆ καί τελεῖ κατά τήν ἔκπαλαι κρατοῦσαν τάξιν τήν Θ. Λειτουργίαν συμφώνως τῷ Τυπικῷ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 2.– Δόξα· «Τοῦ Σταυροῦ σου ὁ τύπος...».   

Κοντάκιον: «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Ἀναστάσιμα Στιχηρά· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Σέ τόν σταυρωθέντα...». 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Τί τά μύρα τοῖς δάκρυσι...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὁ θεατής τῶν ἀῤῥήτων... – Ἡ θεοκίνητος λύρα... – Τῇ βροντοφώνῳ σου γλώττῃ...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τόν υἱόν τῆς βροντῆς...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου, Χριστέ Σωτήρ...» καί τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...». 3.– Δόξα, τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 4.– Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μυροφόρων· «Μυροφόροι γυναῖκες...» κτλ. τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ποταμοί θεολογίας...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἰωσήφ· «ᾘτήσατο Ἰωσήφ...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας, μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν. Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα, τοῦ Εὐαγγέλιστοῦ, Καί νῦν, τό Ἀναστάσιμον· «Τά μύρα τῆς ταφῆς σου...» καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Εὐαγγέλιστοῦ καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Ὑπερδεδοξασμένη ὑπάρχεις...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4.  2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅρον...» εἰς 2, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τῶν Μυροφόρων καί 3.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὡς καθαρός ἠγαπημένος γέγονας...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4,

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Εὐαγγελιστοῦ (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τῆς σοφίας τῷ στήθει ἀναπεσών...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Τά μύρα θερμῶς...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Μυροφόρων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.

Καταβασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων ὄρθρου βαθέος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα καί τῆς Θεοτόκου, μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ὡς ἑξῆς:

1. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐθελουσίως παθόντα καί ταφέντα καί ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου.

«Φωτίζου, φωτίζου...».

2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου Χριστόν τόν ζωοδότην.

«Φωτίζου, φωτίζου...».

3. Χριστός τό Καινόν Πάσχα, τό ζωόθυτον θῦμα, ἀμνός Θεοῦ, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν κόσμου.

«Ὤ θείας! ὤ φίλης!...».

4. Σήμερον πᾶσα κτίσις, ἀγάλλεται καί χαίρει, ὅτι Χριστός ἀνέστη καί ᾍδης ἐσκυλεύθη.

«Ὤ Πάσχα τό μέγα...».

5. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου καί ἀδιαιρέτου Θεότητος τό κράτος.

«Συμφώνως Παρθένε...».

6. Χαῖρε Παρθένε χαῖρε, χαῖρε εὐλογημένη, χαῖρε δεδοξασμένη· σός γάρ Υἱός ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.

«Εὐφραίνου, ἀγάλλου...»

Ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Εὐαγγελιστοῦ μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ὁ Ἄγγελος ἐβόα, τῇ Κεχαριτωμένη· Ἁγνή Παρθένε χαῖρε καί πάλιν ἐρῶ χαῖρε, ὁ σός Υἱός ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.

«Φωτίζου, φωτίζου...».

         «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Θεολογῶν ἐβρόντησας...» καί 3.– Τῶν Μυροφόρων· «Γυναῖκες ἀκουτίσθητε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε λαοί...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Μάκαρ Ἰωάννη πάνσοφε... – Τό παρθενίας ἀπάνθισμα... – Θεολογίας τά νάματα...»  καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Εὐαγγελιστά Ἰωάννη...».

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἅπαξ.

Δοξολογία: Μεγάλη.

       «Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...». 3.– Τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...». 4.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 5.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Εἰ καί ἐν τάφῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὅ ἦν ἀπ’ ἀρχῆς...» (Α΄ Ἰω. α΄ 1-7).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων· «Ἐλθών Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας...» (Μᾶρκ. ιε΄ 43-47, ις΄ 1-8).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Κοινωνικόν: «Σῶμα Χριστοῦ...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ

70. ΤΜΕ, 8ης Μαΐου, Περίπτωσις Α΄ § § 1-3, σελ. 258-259.