25η Mαΐου 2022

ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Μεσοπεντηκοστῆς. Ἡ τρίτη εὕρεσις τῆς τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου καί ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου75.
 


 

 

Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

Κοντάκιον: «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. ῾Η Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν... – Ἤκουσε καί εὐφράνθη ἡ Σιών... – Ἤγγικεν ἡ τοῦ θείου δαψιλής...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Μάκαρ Ἰωάννη Πρόδρομε... – Χάριν ἀέναον βρύουσα... – Τρίτην τελοῦ­μεν φανέρωσιν...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Θησαυρός ἐνθέων δω­ρεῶν...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς Ἑορτῆς μεσούσης...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πεντηκοστῆς ἐφέστηκεν... – Ἐν τῷ ἱερῷ ἐπέστης... – Ὅτε τό μέσον τῆς Ἑορτῆς ἐπέστη...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Μνήσθητι τῆς συναγωγῆς σου, ἧς ἐκτήσω ἀπ’ ἀρχῆς». β΄.– «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς».

Δόξα: Τό ἕτερονἸδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἡ τῶν θείων ἐννοιῶν...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς·  «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...» καί μετά τό γ΄τό Κοντάκιον· «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...» κτλ.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τοῦ Προδρόμου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ πάντων ἐπιστάμενος...», «Ὁ Δεσπότης τῶν ὅλων...» καί· «Ἑστηκώς ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ἱεροῦ...», ζήτει τό τελευταῖον εἰς τά Μεσῴδια Καθίσματα.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου».

Στίχος: «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Προδρόμου· «Ἐξῆλθεν ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ...» (Λουκ. ζ΄ 17-30), ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ σοῦ Προδρόμου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ἡ τῶν θείων ἐν­νοιῶν...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων.

Κανόνες: 1.– Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· «Ἔθνη κροτήσατε...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Φωνή τοῦ Λόγου γεγονώς...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐπεφάνη σήμερον...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς σοφίας τό ὕ­δωρ...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Προδρόμου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Θάλασσαν ἔπηξας...».

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡμῶν, δόξα σοι» καί τοῦ Προδρόμου μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τόν κρατῆρα ἔχων...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐν τῇ εὑρέσει, Πρόδρομε...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τόν κρατῆρα ἔχων...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ σοφία καί δύναμις... – Γραμματεῖς ἐπεστόμιζεν... – Μωϋσέα ἐλίθασαν...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Χαίροις, ἡ ἱερά Κεφαλή... – Σκεύει τοῦ Βαπτιστοῦ ἀργυρῷ... – Κάρα ἡ τόν ἀμνόν τοῦ Θεοῦ...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Τήν πανσεβάσμιον κάραν...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Φωτισθέντες ἀδελφοί...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς ἑορτῆς...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ. Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰωάννης ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ...» (Ματθ. ια΄ 2-15), ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...».

Κοινωνικόν: «Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα...» (ἄνευ Ἀλληλούϊα εἰς τό τέλος).

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.
 

 75. ΤΜΕ, 25ης Μαΐου, Περίπτωσις Α΄ § § 1-2, σελ. 275.
 


Ἐπιστροφή