Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τόν συνάναρχον Λόγον...».

Κοντάκιον: «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

 Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...».

«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή

 (ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τοῦ Πάσχα).

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα τοῦ α΄ ἤχου· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐχάς... – Κυκλώσατε, λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνή­σω­μεν...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Εὐφράνθητε, οὐρανοί... – Τόν σαρκί ἑκουσίως σταυρωθέντα... – Τῷ ζωοδόχῳ σου τά­φῳ...».

Δόξα: Τό 4ον Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Τόν τῷ Πατρί συνάναρχον...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα, Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...», διαλογική (ὡς ἐν τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα).

Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα

  (βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα).

ΟΡΘΡΟΣ

Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...».

«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή

 (ὡς ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πάσχα).

Ἡ λοιπή Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Πλήν τοῦ Ὑπομνήματος τοῦ Πάσχα, τοῦ Κατηχητικοῦ Λόγου καί τοῦ Ἀπολυτικίου τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

«Χριστός ἀνέστη...».

Ἡ Ὑπακοή: Τοῦ Πάσχα· «Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον...».

Κοντάκιον: Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...».

Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Ὅσοι εἰς Χριστόν...».

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ς΄ ἑβδομάδος Πράξεων· «Κατ­ελθών ὁ Παῦλος εἰς Καισάρειαν...» (Πράξ. ιη΄ 22-28), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ Πάσχα· «Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος· ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. – Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῦ».

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ς΄ ἐβδομάδος Ἰωάννου· «Ἕως τό φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τό φῶς...» (Ἰω. ιβ΄ 36-47).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Κοινωνικόν: Τοῦ Πάσχα· «Σῶμα Χριστοῦ...».

Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», τό· «Χριστός ἀνέστη...» κτλ. καί ἀντί τοῦ· «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...», πάλιν τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς.

Ἀπόλυσις: Διαλογική.