11η ουλίου 2022

ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καί πανευφήμου Εὐφημίας, ἥτις τόν τόμον τῆς ἐν Χαλκηδόνι Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐκύρωσεν. Τῆς Ἁγίας Ὄλγας τῆς Ἰσαποστόλου καί τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Νεκταρίου τοῦ ἐκ Βρυούλων. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σωφρονίου τοῦ Ἁγιορείτου.
 


Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ὅπου εὑρίσκεται τεθησαυρισμένον τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας, τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. Τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα ἀπέναντι τοῦ Θρόνου.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Κοντάκιον: Ἀντ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Μάρτυς ἀληθῶς πανεύφημε... – Θείων Πατέρων συνάθροισμα...» καί 2.– Τά ἕτερα 3 Στιχηρά Προσόμοια· «Τήν σορόν τῶν λειψάνων σου... – Καί πυρί προσομίλησας... – Εὐτυχῆ καί Διόσκορον...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Ἐκ δεξιῶν τοῦ Σωτῆρος...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα83

.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Δεῦτε καθαρθῶμεν ἀδελφοί... – Ἔστης πρό βημάτων καρτερῶς... – Μάρτυς Εὐφημία τοῦ Χριστοῦ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου». β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατηύθυνεν τά διαβήματά μου».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἡ διηνθισμένη ταῖς ἀρεταῖς...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῆς Ἀθληφόρου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Ἀπόλυσις.

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἁγίας· «Δεῦτε, πάντες οἱ πιστοί...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Καθίσματα: Τῆς Ἁγίας τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου».

Στίχος: «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἁγίας· «Ἠκολούθη τῷ Ἰησοῦ ὄχλος πολύς...» (Μᾶρκ. ε΄ 24-34), ζήτει τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ ιε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου.

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Ἀθληφόρου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ἐκ δεξιῶν τοῦ Σωτῆ­ρος...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῶν Ἑσπερίων.

Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Ὑγράν διοδεύσας ὡσεί ξηράν...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τῆς Ἁγίας· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά στίχου· «Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἁγίας· «Τόν νυμφίον σου Χριστόν...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτε­νῶς...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἁγίας.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Καί θανοῦσα ζωηρόν...» καί 2.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ Θεός ἡμῶν, Ἁγνή...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Χαίροις, Παρθενομάρτυς Χριστοῦ... – Δεῦτε τῆς Ἀθληφόρου Χριστοῦ... – Ὅρους παραλαβοῦσα σεμνή...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Πᾶσα γλῶσσα κινείσθω...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Δέσποινα, πρόσδεξαι...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν...» (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10), μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἠρώτα τις τῶν Φαρισαίων...» (Λουκ. ζ΄ 36-50), ζήτει τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Εἰς τά Δίπτυχα: Τό Μεγαλυνάριον·

«Δεῦτε τήν φυλάττουσαν τόν σεπτόν, ὅρον τῶν Πατέρων, τήν λαμπάδα τήν φαεινήν, νύμφην τοῦ Δεσπότου καί ἄσπιλον ἀμνάδα, τήν θείαν Εὐφημίαν, ὕμνοις τιμήσωμεν».

Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.
 


Ἐπιστροφή