Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν διά τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων, ἐν δέ τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετ’ αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ, τοῦ Συναξάριου, ἀντ’ αὐτοῦ δέ ἀναγινώσκεται τῆς ἡμέρας.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τῆς Ἑορτῆς.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...».

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιδ΄ 6-9), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου θ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιε΄ 32-39).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ τόκος σου ἄφθορος...»⁸⁹.

Κοινωνικόν: «Ἐν τῷ φωτί τῆς δόξης τοῦ προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τόν αἰῶνα. Ἀλληλούια».

«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...» κτλ.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...».

89. Τό Τροπάριον· «Νῦν τά ἀνήκουστα ἠκούσθη...». Ψάλλεται μόνον τήν α΄ ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς. Εἰς τήν ἀπόδοσιν ψάλλεται ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς τοῦ α΄ Κανόνος (Πρβλ. ΤΜΕ, σελ. 304, § 13).