15η Aγούστου 2022

ΔΕΥΤΕΡΑ: Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟ­ΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ.
 


Πατριαρχική Θεία Λειτουργία.

Ὁ Πατριάρχης κατά τήν ἡμέραν ταύτην μεταβαίνει, ἀπό τοῦ ἔτους 2010, μεθ’ ἁπάσης τῆς ᾿Ακολουθίας Αὐτοῦ εἰς τήν Ἱεράν Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν Μονήν Ὑπεραγίας Θεοτόκου Σουμελᾶ Τραπεζοῦντος καί τελεῖ τήν Θείαν Λειτουργίαν, συμφώνως τῷ Τυπικῷ τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης ᾿Εκκλησίας.

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα· «Λαοί, προσκιρτήσατε...».

Κοντάκιον: «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...» καί τά 2 Στιχηρά Προσόμοια· «Βαβαί τῶν σῶν μυστηρίων... – Τήν σήν δοξάζουσι Κοίμησιν...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὀκτώηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Θεαρχίῳ νεύματι...», δίχορον.

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Τήν πάνσεπτόν σου Κοίμησιν... – Δαυϊτικήν ᾠδήν σήμερον λαοί...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου, σύ καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου». β΄.– «Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν· ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπί τοῦ θρόνου σου».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅτε ἐξεδήμησας, Θεοτόκε Παρθένε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...», τρίς.

Ἀπόλυσις.

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἔπρεπε τοῖς αὐτόπταις τοῦ Λόγου...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό  Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...», τρίς.

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ».

Στίχος: «Ἄκουσον, θύγατερ καί ἴδε, καί κλῖνον τό οὖς σου, καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καί ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεύς τοῦ κάλλους σου».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Της Ἑορτῆς· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ, ἐπορεύθη εἰς τήν ὀρεινήν...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56).

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό Ἰδιόμελον· «Ὅτε ἡ μετάστασις...».

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...» καί· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά τῶν Εἰρμῶν αὐτῶν, ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Ἡ Ὑπακοή: «Μακαρίζομέν σε...» (χῦμα).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

ΚοντάκιονΟἶκος: Τῆς Ἑορτῆς.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...».

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς, μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅ­ροι...».

Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...», τρίς.

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ ἐνδόξῳ Κοιμήσει σου... – Ἐκ περάτων συνέδραμον... – Τήν ζωήν ἡ κυήσασα...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τῇ ἀθανάτῳ σου Κοιμήσει...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

        «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Ἀντίφωνον α΄.

Ἦχος β΄.

«Ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ πᾶσα ἡ γῆ.

Ἐξομολογεῖσθε αὐτῷ, αἰνεῖτε τό ὄνομα αὐτοῦ.

Ἐν πόλει Κυρίου τῶν δυνάμεων,ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Ἐγεννήθη ἐν εἰρήνῃ ὁ τόπος αὐτοῦ,καί τό κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιών.

Δόξα... Καί νῦν...».

Ἀντίφωνον β΄.

Ἦχος ὁ αὐτός.

«Ἀγαπᾷ Κύριος τάς πύλας Σιών,ὑπέρ πάντα τά σκηνώματα Ἰακώβ.

Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Θεός ἐθεμελίωσεν αὐτήν εἰς τόν αἰῶνα.

Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος.    

Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...».

Ἀντίφωνον γ΄.

Ἦχος α΄.

«Ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ Θεός, ἑτοίμη ἡ καρδία μου.

Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων,ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;

Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι».     

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τήν ἐν πρεσβείαις...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Τοῦτο φρονείσθω ἐν ὑμῖν...» (Φιλιπ. β΄ 5-11).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄  27-28).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι...».

Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.

 


Ἐπιστροφή