Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ποίοις οἱ γηγενεῖς ὄμμασιν... – Ποίοις οἱ χοϊκοί ψαύσωμεν... – Πάλιν Δεσποτικῆς πάρεστι...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσ­όμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ποίοις οἱ εὐτελεῖς χείλεσι... – Τίνα τά φοβερά ᾄσματα... – Ποῖα πνευματικά ᾄσματα...», ζήτει ταῦτα ἐν τῷ Μικρῷ Ἑσπερινῷ τῆς Ἑορτῆς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε τήν παγκόσμιον Κοίμησιν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Δῆμος τῶν μαθητῶν... – Ὤ τῶν ὑπερφυῶν... – Κλίμαξ πρός οὐρανόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα.

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὅμοιον Προσόμοιον· «Ὅτε πρός τόν ἐκ σοῦ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...» καί 2.–  Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

Ἀπόλυσις.

Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Ἀπολυτίκιον· «Ἐν τῇ Γεννήσει...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Τήν ἐν πρεσβείαις...» κτλ.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 2.–  Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, ἀμφότερα ἐκ δευτέρου.

Κανόνες: 1.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...», μετά τῶν Εἰρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Σωματικῶς μορφωθῆναι...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ἐδέσσης βασιλεύς...» καί  2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Θεόν συλλαβοῦσα...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον: Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅ­ροι...».

Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν Ἀποστόλων ὁ δῆμος...», δίς.

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ποίοις οἱ γηγενεῖς ὄμμασιν... – Ποίοις οἱ χοϊκοί ψαύσωμεν... – Πάλιν Δεσποτικῆς πάρεστι...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν ἐν πρεσβείαις...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Οἱ καλῶς διακονήσαντες...» (Α΄ Τιμ. γ΄ 13-16, δ΄ 1-5), μετά τοῦ Προκειμένου· «Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπό τοῦ παιδός σου. – Ἡ σωτηρία σου, ὁ Θεός, ἀντιλάβοιτό μου», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ πρό τῶν Φώτων.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐγένετο ἐν τῷ συμπληροῦσθαι...» (Λουκ. θ΄ 51-57, ι΄ 22-24, ιγ΄ 22), ζήτει τοῦτο τῇ 16ῃ Αὐγούστου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς, Κοντάκιον· «Τήν ἐν πρεσβείαις...». Μέχρι τῆς 22ας Αὐγούστου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...» καί· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου.  Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας.