4η Σεπτεμβρίου 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βαβύλα, τοῦ Ἁγίου καί Θεόπτου Μωϋσέως τοῦ Προφήτου97, τοῦ Ὁσίου Ἀνθίμου Κουρούκλη, τοῦ ἐκ Ληξουρίου Κεφαλληνίᾳς. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀνθίμου, τοῦ νέου ἀσκητοῦ.
 

 

      Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Α΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Τῆς ποίμνης σου, θεόφρον...». 2.– Δόξα· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...».

Κοντάκιον: «Ἐν ἱερεῦσιν εὐσεβῶς διαπρέψας...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ... – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦμεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδη καταβάς...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἐν αἵματι βάψας σου... – Σιδήρῳ πεδούμενος... – Ποίμνης προϊστάμενος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Βάσιμον κρηπῖδα...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Βήματι τυράννου παρεστηκώς...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Καί τρόπων μέτοχος...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 3) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τήν τῶν οἰκείων αἱμάτων...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ζέων πίστεως ὁμολογίᾳ...», μετά τοῦ Θεοτοκίου· «Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου...» (Μεσῴδιον Κάθισμα 2ᾳ Σεπτεμβρίου).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Θύτης ὁμοῦ καί θῦμα...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τούς μή τήν σήν εἰκόνα...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου,  Δέσποτα...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὕμνον ἑωθινόν... – Ἐξαστράπτων Ἄγγελος... – Εἰς τό μνῆμα σέ ἐπεζήτησεν... – Ἑβραῖοι συνέκλεισαν...».

Δόξα: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Εἰς τό ὄρος τοῖς Μαθηταῖς...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Καί τρόπων μέτοχος...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ἰωακείμ καί Ἄννα...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον...» (Α΄ Κορ. ιε΄ 1-11).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Νεανίσκος τις προσῆλθε  τῷ Ἰησοῦ...» (Ματθ. ιθ΄ 16-26).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

97. Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Προφήτου Μωϋσέως, ἐπειδή στερεῖται Δοξαστικοῦ Ἰδιομέλου, καταλιμπάνεται εἰς τόν Ἑσπερινόν καί τόν Ὄρθρον καί «ψάλλεται» κατά τάς διατάξεις τοῦ ΤΜΕ, «ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις». Πρβλ. ΤΜΕ, 11ῃ Νοεμβρίου
§ 2, σελ. 94 κτλ.

 


Ἐπιστροφή