8η Σεπτεμβρίου 2022

ΠΕΜΠΤΗ: ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ Η­ΜΩΝ ΘΕΟ­ΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ.
 

 

Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί...».

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 6 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον, ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις ἐπαναπαυόμενος... – Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου... – Εἰ καί θείῳ βουλήματι... – Σήμερον στειρωτικαί... – Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς... – Σήμερον ἡ στεῖρα Ἄννα...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ παγκόσμιος χαρά... – Δι’ Ἀγγέλου προῤῥήσεως... – Στεῖρα ἄγονος ἡ Ἄν­να...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἄκουσον, θύγατερ, καί ἴδε καί κλῖνον τό οὖς σου καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου». β΄.– «Τό πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δεῦτε, ἅπαντες πιστοί...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...», τρίς.

Ἀπόλυσις.

Τῇ Πέμπτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ ἀπαρχή τῆς ἡμῶν σωτηρίας...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...», τρίς.

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ».

Στίχος: «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Της Ἑορτῆς· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56).

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό Ἰδιόμελον· «Ἡ παγκόσμιος χαρά...».

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε λαοί...» καί· «Τῷ συντρίψαντι πολέμους...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν, ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀ­μ­φό­τεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Ὑπακοή: «Πύλην ἀδιόδευτον...» (χῦμα).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγάλλονται τά πέρατα...» καί 2.– «Ἀ­δάμ, ἀνακαινίσθητι...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Στήλη σωφροσύνης ἔμψυχος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

        «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Ἀντίφωνον α΄.

Ἦχος β΄.

«Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ.

Ἰδού ἠκούσαμεν αὐτήν ἐν Ἐφραθᾷ, εὕρομεν αὐτήν ἐν τοῖς πεδίοις τοῦ δρυμοῦ.

Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Θεός ἐν μέσῳ αὐτῆς καί οὐ σαλευθήσεται.

Δόξα... Καί νῦν...».

Ἀντίφωνον β΄.

Ἦχος ὁ αὐτός.

«Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν.

Ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπί τοῦ θρόνου σου.

Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου.

Ὅτι ἐξελέξατο Κύριος τήν Σιών, ᾑρετίσατο αὐτήν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ.

Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...».

Ἀντίφωνον γ΄.

Ἦχος δ΄.

«Ὧδε κατοικήσω ὅτι ᾑρετισάμην αὐτήν.

Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος.

Ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστός ἐν δικαιοσύνῃ». 

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...».

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἰωακείμ καί Ἄννα...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Τοῦτο φρονείσθω ἐν ὑμῖν...» (Φιλιπ. β΄ 5-11).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄  27-28).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...».

Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.
 

 


Ἐπιστροφή