Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Η΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Κανόνα πίστεως...». 2.– Δόξα· «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἱερέα μέγιστον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα... – Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Δεῦτε τό μνημόσυνον... – Πάντα περιήχησε... – Πόῤῥωθεν προβλέπων σου...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Αἵματι τοῦ μαρτυρίου...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα¹⁰⁴, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου·  «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ­ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἀποστόλου· «Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου· «Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 3) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Τήν δόσιν, τήν ἀγαθήν...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ἀποστόλου (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...». 2.– Δόξα· «Συγγενής κατά σάρκα...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ὡς πανάμωμος Νύμφη...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τὰ Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

        «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὡς Ἰεράρχης πρώτιστος...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἡ φοβερά τῆς κρίσεως...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῶν εὐσεβούντων τά πλήθη... – Τῆς κατά σάρκα Κυρίου... – Τῶν Ἀποστόλων ὁ δῆμος...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Τά τῆς Μαρίας δάκρυα...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ὅτε κατῆλθες...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Γνωρίζω ὑμῖν τό Εὐαγγέλιον...» (Γαλ. α΄ 11-19), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τήν χώραν...» (Λουκ. η΄ 27-39).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τό ΤΜΕ (πρβλ. 23ῃ Ὀκτωβρίου § 2, σελ. 88) διά σήμερον ἀναγράφει ὅτι πρέπει νά ἀναγνωσθοῦν· «τά Ἀναγνώσματα», ἀλλά τοιαῦτα δέν ὑπάρχουν εἰς τά ἔντυπα Μηναῖα. Ἑπομένως δύναται ἡ ἔλλειψις νά ἀναπληρωθῇ διά τῆς ἀναγνώσεως τριῶν Ἀποστολικῶν Περικοπῶν ἐκ τῆς Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἰακώβου. (Πρβλ. Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή λα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν καί Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη καί Πέμπτη λβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν).