1η Ἰανουαρίου 2023
ΚΥΡΙΑΚΗ:
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Τοῦ
ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου,
Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας
καί
τῆς
μητρός
αὐτοῦ,
Ἁγίας Ἐμμελείας.
|
|
Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ζ΄. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον...». Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ1 Ὁ Πατριάρχης κατέρχεται μετά τῶν Κληρικῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς εἰς τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν. Εἰς τόν Νάρθηκα περιβάλλεται μανδύαν καί λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν ράβδον παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου. Προχωρεῖ πρός τόν Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. Λαμβάνουσι καιρόν ὁ Μ. Πρωτοσύγκελλος μετά τοῦ Δευτερεύοντος καί τοῦ Τριτεύοντος καί εἶτα οἱ λοιποί Ἱερεῖς τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...», προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου ἐξέρχονται τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ λαμβάνουσι τάς ἐν τῷ Ναῷ θέσεις αὐτῶν. Κατά τήν ἀπόλυσιν ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην καί τούς Ἀρχιερεῖς, οἵτινες, ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, ἐξέρχονται κατά σειράν ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἀνέρχονται εἰς τόν Πατριαρχικόν Οἶκον. Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄. Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί...». 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ... – Οὐκ ἐπῃσχύνθη...», τό πρῶτον δίς καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ὁ ἐπωνύμως κληθείς τῆς βασιλείας... – Ἱεραρχίας στολαῖς ἠγλαϊσμένος... – Ὁ οὐρανίαις συνών χοροστασίαις...». Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Σοφίας ἐραστής...». Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ θεοπάτωρ...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα. Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυρῷ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά δακρύων γυναῖκες...». Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον Ἁγίου· «Ὁ τήν χάριν τῶν θαυμάτων...». Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Οὐκ ἐπῃσχύνθη ὁ πανάγαθος...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ σαρκί περιτμηθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Χριστόν εἰσοικισάμενος...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ. Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Ἁγίου, Καί νῦν τῆς Ἑορτῆς. Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Ἁγίου, Καί νῦν τῆς Ἑορτῆς καί τά μετά τόν Πολυέλεον Καθίσματα τοῦ Ἁγίου μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν. Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, Οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε, λαοί...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τοῦ Ἁγίου· «Σοῦ τήν φωνήν...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά· Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἐξανοίξας τό στόμα...». 2.– Δόξα· «Πᾶσαν ἤρδευσας...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἁγίου. Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: Διπλαῖ· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε...» καί· «Στείβει θαλάσσης...»2. Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ζ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνή...» κτλ. Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς καί τοῦ Ἁγίου, ὡς ἑξῆς: 1. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. «Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα...». 2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν κατά τόν Νόμον σαρκί περιτμηθέντα. «Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα...». 3. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν τῇ ὀγδόῃ περιτομήν λαβόντα. «Ὑπερβάς τούς ὅρους Χριστός...». 4. Σήμερον ὁ Δεσπότης σαρκί περιετμήθη καί Ἰησοῦς ἐκλήθη. «Δεῦτε τοῦ Δεσπότου τά ἔνδοξα...». 5. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν Ἱεράρχαις Βασίλειον τόν Μέγαν. «Τοῦ Ἀρχιποίμενος ὡς πρόβατον...». 6. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐκ Καισαρείας Βασίλειον τόν Μέγαν. «Τό τῆς Ἐκκλησίας πανίερον...». 7. Δόξα· Μεγάλυνον, ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου καί ἀδιαιρέτου Θεότητος τό κράτος. «Τῆς τῶν Ἀποστόλων...». 8. Καί νῦν· Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. «Ὁ τά ὑπερῷα ἐν ὕδασι...». Καταβασία α΄: Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...». Καταβασία β΄: Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. «Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...». Εἰς τό πρῶτον Ἐξαποστειλάριον προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου ἐξέρχονται τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ οἱ Ἅγιοι Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς καί ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ λαμβάνουσι τάς ἐν τῷ Ναῷ θέσεις αὐτῶν. «Ἅγιος Κύριος...». Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ζ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι ᾖραν τόν Κύριον...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Φιλοσοφίας ἔρωτι...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν σάρκα περιτέμνεται...». Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄. Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Προσόμοιον τῆς Ἑορτῆς· «Φέρει περιτομήν ἐν σαρκί...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Θέσει υἱός Θεοῦ γεγονώς... – Ἔνδον ἐπουρανίου Ναοῦ... – Ὅλως ἱερωμένος Θεῷ...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, καί ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν». Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἐξεχύθη ἡ χάρις...». Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ...». Δοξολογία: Μεγάλη. «Σήμερον σωτηρία...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς. Ἀντίφωνον α΄. Ἦχος β΄. «Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ. Ψάλατε δή τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. Διηγήσασθε πάντα τά θαυμάσια αὐτοῦ. Εἴπατε τῷ Θεῷ· ὡς φοβερά τά ἔργα σου. Δόξα... Καί νῦν...». Ἀντίφωνον β΄. Ἦχος ὁ αὐτός. «Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί καί ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ. Ἐκ Σιών ἡ εὐπρέπεια τῆς ὡραιότητος αὐτοῦ. Ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐν τῇ γῆ, πάντα ὅσα ἠθέλησεν ἐποίησεν. Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...». Ἀντίφωνον γ΄. Ἦχος α΄. «Τά ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τόν αἰῶνα ᾄσομαι. Ἀπαγγελῶ τήν ἀλήθειάν σου ἐν τῷ στόματί μου. Ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν». Εἴσοδος. Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 3.– Τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος...» (τό ἐπισφραγιστικόν τῶν Μεσῳδίων Καθισμάτων). Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν...» (Κολ. β΄ 8-12). Εὐαγγέλιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὑπέστρεψαν οἱ Ποιμένες...» (Λουκ. β΄ 20-21. 40-52). Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἐπί σοί χαίρει...». Εἰς τά Δίπτυχα: Τό Μεγαλυνάριον· Ἦχος β΄. «Τόν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ, μύστην τοῦ Δεσπότου, τόν φωστῆρα τόν φαεινόν, τόν ἐκ Καισαρείας καί Καππαδόκων χώρας, Βασίλειον τόν μέγαν, πάντες τιμήσωμεν». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν. Ἀλληλούϊα». Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», τό· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». Εἰς τό· «Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν» ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην καί τούς Ἀρχιερεῖς, οἵτινες καί ἐξέρχονται κατά σειράν, ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἀνέρχονται εἰς τόν Πατριαρχικόν Οἶκον. Ὀπισθάμβωνος Εὐχή: «Ὁ θυσίαν αἰνέσεως...». Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ. Εἰς τάς ἐν τῷ Ἐξωτερικῷ Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου εἴθισται νά τελῆται κατά τήν ἡμέραν ταύτην ἡ καθιερωμένη Δοξολογία, ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου ἔτους, κατά τήν ἑξῆς τάξιν:
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ
Ὁ Διάκονος: «Εὐλόγησον, Δέσποτα...». Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...». Ὁ Χορός: Ἀμήν. Τό Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον. «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». Τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Μορφήν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες, Θεός ὤν κατ’ οὐσίαν, πολυεύσπλαγχνε Κύριε· καί Νόμον ἐκπληρῶν περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ σαρκικήν, ὅπως παύσῃ τά σκιώδη καί περιέλῃς τό κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν. Δόξα τῇ ἀγαθότητι τῇ σῇ· δόξα τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου· δόξα τῇ ἀνεκφράστῳ, Λόγε, συγκαταβάσει σου. Εἶτα τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Βασιλείου. Ἦχος α΄. Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τόν λόγον σου· δι’ οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τήν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τά τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, πάτερ ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος. Εἶτα τό Κοντάκιον τῆς Ἰνδίκτου. Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς. Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητής καί Δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων ὑπερούσιε ὄντως, τήν ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σῴζων τῷ ἐλέει σου τῷ ἀπείρῳ Οἰκτίρμον, πάντας τούς λατρεύοντάς σοι τῷ μόνῳ Δεσπότῃ καί ἐκβοῶντας φόβῳ· Λυτρωτά, εὔφορον πᾶσι τό ἔτος χορήγησον. Εἶτα δέ στίχους τῆς Δοξολογίας· «Δόξα σοι τῷ δείξαντι τό φῶς...». Ὁ Διάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...». Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον...», τρίς (εἰς ἑκάστην δέησιν). Ὁ Διάκονος: «Ἔτι δεόμεθα, ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν...». «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...». «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους καί πάσης Ἀρχῆς καί ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, τοῦ κατά ξηράν, θάλασσαν καί ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν Στρατοῦ καί ὑπέρ τοῦ Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἐπιπλέον συνεργῆσαι καί κατευοδῶσαι αὐτούς ἐν πᾶσιν». «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καί καιρῶν εἰρηνικῶν καί ὑπέρ τοῦ εὐλογηθῆναι τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου». «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν...». Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον» (μ΄ χῦμα, ὡς εἴθισται καί ἠπίως). «Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς». Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον», τρίς. Ὁ Διάκονος: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον», ἅπαξ. Ὁ Ἱερεύς τήν Εὐχήν ταύτην: Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, ὁ ἄναρχος καί ἀτελεύτητος καί ἐπέκεινα παντός χρόνου νοούμενός τε καί ὑπάρχων, ὁ πάσης ἐκτός μεταβολῆς τε τῶν ὄντων καί ἀλλοιώσεως, ὁ τόν πάντα χρόνον τόν τε γεγονότα, τόν τε ὄντα καί τόν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτόν εἰσελθεῖν· αὐτός, πανάγαθε Δέσποτα, τήν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι εὐλόγησον· ὄμβρους εἰρηνικούς πρός καρποφορίαν τῇ γῇ δώρησαι· τούς ἀέρας ὑγιεινούς καί εὐκράτους ἀνθρώποις τε καί κτήνεσι κατασκεύασον· δός ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ βεβαίᾳ τόν κύκλον αὐτοῦ διελθεῖν, τῷ στεφάνῳ τῆς δόξης τῶν ἀρετῶν κοσμουμένους, τῷ φωτί τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας. Τήν ἁγίαν ἡμῶν Ἐκκλησίαν καλῶς διαφύλαξον· τό εὐσεβές ἡμῶν Ἔθνος τῇ δυνάμει σου κραταίωσον· τούς Ἄρχοντας ἡμῶν καί τόν Στρατόν τῇ κραταιᾷ σου χειρί στερέωσον καί κράτυνον. Τήν νεότητα παιδαγώγησον, τό γῆρας περικράτησον, τούς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε, τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καί σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου Ἐκκλησίᾳ. Ἐλθέτω δή ἐφ’ ἡμᾶς ἡ βασιλεία σου, βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων, βασιλεία χρηστότητος, δικαιοσύνης καί εἰρήνης καί ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ὑμνεῖν σε καί δοξάζειν τόν ἐν Τριάδι ἄναρχον καί αἰώνιον Θεόν εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Εἶτα ἡ Ἀπόλυσις. Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Τῷ ἑσπέρας τῆς σήμερον, τῷ ἑσπέρας τῆς Δευτέρας, Τρίτης καί Τετάρτης, μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...», ψάλλονται τά διά τό Ἀπόδειπνον Τριῴδια ἤ Διῴδια ἤ καί πλήρεις Κανόνες, μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός αὐτῆς. Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...», τρίς. 1. Τά ἐντός πλαισίου κείμενα ἀφοροῦν τήν ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ τηρουμένην τάξιν. Ἐφεξῆς οἱ μή ἐνδιαφερόμενοι δι’ αὐτήν, δέον ὅπως παρακολουθοῦν τό ἐκτός πλαισίου κείμενον πρός ἄμεσον ἐξυπηρέτησιν αὐτῶν. Αἱ διπλαῖ Καταβασίαι ψάλλονται κατά τόν ἀκόλουθον τρόπον: ᾨδὴ α΄. πεζή, δεξιός, ἰαμβική, ἀριστερός » γ΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός » δ΄. » ἀριστερός, » δεξιός, τέλος ἀριστερός » ε΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός » ς΄. » ἀριστερός, » δεξιός, τέλος ἀριστερός » ζ΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός » η΄. » ἀριστερός, » δεξιός, καί » θ΄. » δεξιός » ἀριστερός.
|
