Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν διά τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετ’ αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ. Μετά τήν γ΄ ᾨδήν, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλεται τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα· «Τά ῥεῖθρα ἡγίασας...» καί ἀναγινώσκεται τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τῆς Ἑορτῆς.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...».

Κοντάκιον:  Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνης σήμερον...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Σαββάτου μετά τά Φῶτα· «Ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ...» (Ἐφεσ. ς΄  10-17), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς, ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀνήχθη ὁ Ἰησοῦς εἰς τήν ἔρημον...» (Ματθ. δ΄ 1-11), ζήτει τοῦτο μετά τήν 13ην Ἰανουαρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...».

Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις...».

«Ἐν Ἰορδάνῃ...» κτλ.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...».