Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Θ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐν Ἰορδάνῃ...».

Κοντάκιον: «Ἐπεφάνης σήμερον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Νίκην ἔχων, Χριστέ... – Σήμερον ὁ Χριστός... – Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Διά παντός εὐλογοῦντες τόν Κύριον... – Δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὅτε, ἐπινεύσει θεϊκῇ... – Ξένην, ἐπενόησας ζωήν... – Φέρων, ἐν χερσί τό ἱερόν...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ἀρνησάμενος κόσμον...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς πάλαι... – Σταυρωθείς ὡς ἠβουλήθης...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ὅσιε Πάτερ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

                                                        Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τοῦ Ὁσίου· «Ἐκ βρέφους τόν Κύριον...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑμνοῦμεν...», τά Τριαδικά·  «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τῷ ἑκουσίῳ καί ζωοποιῷ σου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν·  «Ὁ τήν εὐλογημένην...»¹⁴ καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν,

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Πλουτισθείς ταῖς θείαις ἀρεταῖς...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου· «Πλοῦτον ἐπίκηρον...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ὡς ἀγεώργητος...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τὰ Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Οὔσης ὀψίας...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμματι...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσποτα...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Γονέων τήν προσπάθειαν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Βουλῆς μεγάλης Ἄγγελον...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρός σου, Κύριε... – Ἡ ταφή σου, Δέσποτα... – Σύν Πατρί καί Πνεύματι... – Τριήμερος ἀνέστης...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Κύριε, μέγα καί φοβερόν... – Ὤ παράνομοι Ἰουδαῖοι... – Σφραγισθέντος τοῦ μνήματος... – Τό ζωοδόχον σου μνῆμα...»¹⁵.

Δόξα: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Ὡς ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῶν Κυριακῶν¹⁶. (Ψάλλονται καί εἰς μνήμας ἑορταζομένων Ἁγίων).

Ἀντίφωνον α΄.

Ἦχος β΄.

«Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι τῷ Κυρίῳ καί ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου, Ὕψιστε.

Τοῦ ἀναγγέλλειν τό πρωΐ τό ἔλεός σου καί τήν ἀλήθειάν σου κατά νύκτα.

Ὅτι εὐθύς Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν καί οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ.

Δόξα... Καί νῦν...».

Ἀντίφωνον β΄.

Ἦχος ὁ αὐτός.

«Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν

καί περιεζώσατο.

Καί γάρ ἐστερέωσε τήν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.

Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς μακρότητα ἡμερῶν.                         

Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...».

Ἀντίφωνον γ΄.

«Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, ἀλαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν.

Προφθάσωμεν τό πρόσωπον αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει καί ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν

αὐτῷ.

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Ἐκ βρέφους τόν Κύριον...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς κθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὅταν ὁ Χριστός φανερωθῇ, ἡ ζωή ἡμῶν...» (Κολασ. γ΄ 4-11), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. β΄ ἤχου· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. – Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ὁ Θεός μου».

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τῶν Δέκα Λεπρῶν)· «Εἰσερχομένου τοῦ Ἰησοῦ εἴς τινα κώμην...» (Λουκ. ιζ΄ 12-19).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς 9ης Φεβρουαρίου, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, Καταβασίαι· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...» καί Κοντάκιον· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».

13. Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὁσίου Παύλου τοῦ Θηβαίου, ἐπειδή στερεῖται Δοξαστικοῦ Ἰδιομέλου, καταλιμπάνεται εἰς τόν Ἑσπερινόν καί τόν Ὄρθρον καί «ψάλλεται» κατά τάς διατάξεις τοῦ ΤΜΕ, «ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις». Πρβλ. ΤΜΕ, 11ῃ Νοεμβρίου § 2, σελ. 94 κτλ.

 14. Ἡ ἀρχαία τῆς Ἐκκλησίας τάξις ἀπαιτεῖ ὅπως τό α΄ Θεοτοκίον τῶν Ἀπολυτικίων τοῦ ἤχου – ἐάν τοῦτο δέν ἐψάλη τῷ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου ἤ εἰς τό· «Θεός Κύριος...» τῆς Κυριακῆς – ψάληται ὡς ἐπισφραγιστικόν τῶν Καθισμάτων τῆς α΄ Στιχολογίας. Πρβλ. Κυριακή τῶν Μυροφόρων, Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος, Κυριακή τῶν Πατέρων κτλ.

 15. Εἰς περίπτωσιν ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης τοῦ Ὁσίου, ἀντί τῶν 4 Ἀνατολικῶν Στιχηρῶν, ψάλλομεν τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ, τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». β΄.– «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα».

 16. Ἐφ’ ὅσον δέν ψάλλονται πλέον κατά τάς Κυριακάς καί τάς μνήμας τῶν Ἁγίων τά Τυπικά καί οἱ Μακαρισμοί, διά νά ὑπάρξῃ δέ ὁμοιόμορφος ἐκτέλεσις τῶν Ἀντιφώνων τῆς Θ. Λειτουργίας (Πρβλ. Ἀντίφωνα Πάσχα, Δεσποτικῶν καί Θεομητορικῶν ἑορτῶν καί καθημερινῶν Λειτουργιῶν) δέον ὅπως τῶν ἤδη ψαλλομένων· «Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...», «Σῶσον ἡμᾶς...» καί τοῦ Ἀπολυτικίου νά προτάσσονται καί στίχοι ψαλμικοί ἐρανισθέντες ἐκ τῶν ἀντιστοίχων Ψαλμῶν 91, 92 καί 94 κατά τήν ἀρχαίαν τάξιν.