Ἦχος  πλ. δ΄, Ἑωθινόν ΙΑ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...».

Κοντάκιον: «Τήν ὥραν ἀεί...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἑσπερινόν ὕμνον... – Κύριε, Κύριε, μή ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος... – Τήν ἐκ νεκρῶν σου ἀνάστασιν... – Δόξα σοι, Χριστέ Σωτήρ...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Θεολόγων ἀκρότητος... – Ἱερῶς ἀπεδόθη σου.... – Ἀναλάμψας ὡς ἥλιος... – Ἐξ Ἑώας μέν πρότερον...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Θεοφόρε Ἰγνάτιε...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου·«Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Χριστόν δοξολογήσωμεν... – Ψαλμοῖς καί ὕμνοις... – Ὦ Δέσποτα τῶν ἁπάντων...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ὤ τῆς στεῤῥᾶς καί ἀδαμαντίνου...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἰδού πεπλήρωται ἡ τοῦ Ἠσαΐου πρόῤῥησις...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Καί τρόπων μέτοχος...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τῷ τρισηλίῳ Βασιλεῖ...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Αἱ μυροφόροι τοῦ ζωοδότου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...» (πρβλ. ὑποσημ. 14) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν,

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἰθύνας πρός ἀρετήν τόν βίον μου...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Θείῳ Πνεύματι πεφωτισμένος...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... καί λέγει τῷ Σίμωνι...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμματι...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΙΑ΄ Ἀναστάσιμον· «Μετά τήν θείαν ἔγερσιν...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τούς πόθῳ ἑορτάζοντας...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐν δύο ταῖς θελήσεσι...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς θνητόν ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, Κύριε...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Θεολόγων ἀκρότητος... – Ἱερῶς ἀπεδόθη σου.... – Ἀναλάμψας ὡς ἥλιος... – Ἐξ Ἑώας μέν πρότερον...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος».

Δόξα: Τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν· «Φανερῶν σεαυτόν...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Ἐξ ὕψους κατῆλθες...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Καί τρόπων μέτοχος...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὑμεῖς ἐστε ναός Θεοῦ...» (Β΄ Κορ. ς΄ 16-18, ζ΄ 1), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. δ΄ ἤχου· «Εὔξασθε καί ἀπόδοτε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. – Γνωστός ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεός, ἐν τῷ Ἰσραήλ μέγα τό ὄνομα αὐτοῦ».

 Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (τῆς Χαναναίας)· «Ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τά μέρη Τύρου καί Σιδῶνος...» (Ματθ. ιε΄ 21-28).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.