Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό προσταχθέν μυστικῶς...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό προσταχθέν...», δίς.

Κάθισμα: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Ὁ μέγας Στρατηγός...» δίς, ζήτει τοῦτο μετά τήν γ΄ Στάσιν τῶν Οἴκων.

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανών: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Ὁ μέγας Στρατηγός...», ἅπαξ. Ἐν τῇ ς΄ ᾨδῇ, ὡς καί τῇ ζ΄, η΄ καί θ΄ συμψάλλονται καί τά Τριῴδια τῶν Μαρτύρων.  

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἀκαθίστου. Ψάλλεται τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Ὁ Ἱερεύς πρό τῆς Εἰκόνος τῆς Θεοτόκου φέρων ἐπιτραχήλιον καί φελώνιον ἀπαγγέλλει τόν Οἶκον· «Ἄγγελος πρωτοστάτης...».

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

Ἐξαποστειλάριον: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό ἀπ’ αἰῶνος σήμερον...», δίς.

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀκαθίστου· «Κεκρυμμένον μυστήριον... – Φωτοφόρον παλάτιον... – Γαβριήλ ὁ Ἀρχάγγελος...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Γλῶσσαν, ἥν οὐκ ἔγνω...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Τό προσταχθέν μυστικῶς...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τό προσταχθέν μυστικῶς...».

 

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό προσταχθέν μυστικῶς...».

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῇ ὑπερμάχῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Θεοτόκου· «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή...» (Ἑβρ. θ΄ 1-7), μετά τοῦ Προκειμένου· «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτήρί μου – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 21ῃ Νοεμβρίου.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου.

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἅπας γηγενής...».

Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.