Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Η΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...».

Κοντάκιον: «Πίστει ἐλθοῦσα...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν...». 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τυφλός γεννηθείς... – Παράγων ὁ Ἰησοῦς...» καί 4.–· Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Ὅπλον κραταιότατον... – Ἔδωκας, φιλάνθρωπε... – Πρῶτος καθυπέταξας...», τό πρῶτον δίς.  

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Πλουσίων δωρεῶν τά κρείττονα...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα...» καί τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Σέλας φαεινότατον...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Δικαιοσύνης ἥλιε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἰσαποστόλων· «Χρεωστικῶς ἐκτελοῦμεν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Ὅλον τόν βίον ὁ τυφλός...», τά Τριαδικά. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...».  

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 14). Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων, Καί νῦν, τό  Θεοτοκίον· «Χαῖρε ἅγιον ὄρος...» καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῶν Ἰσαποστόλων καί Δόξα, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Ἀπειρόγαμε νύμφη ...».  

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «᾿Αναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4. 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅ­ρον...» εἰς 2 μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 3.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Μόνε ἐπουράνιε Βασιλεῦ...» εἰς 4 μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τοῦ Τυφλοῦ.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῶν Ἰσαποστόλων (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Τάς αἰσθήσεις ἐκτείνας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τυφλοῦ.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.

Καταβασίαι: «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνη­μεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα, τῆς Θεοτόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων καί τῶν Ἰσαποστόλων μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων·  «Οὐκ ἐξ ἀνθρώπων εἴληφε...» καί 3.– Τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Σωτήρ ἡμῶν...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Χαίροις, Κωνσταντῖνε πάνσοφε... – Ὁ βασιλεύων τῆς κτίσεως... – Τά τοῦ Κυρίου διδάγματα...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Ὁ τῶν ἀνάκτων Ἄναξ...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν:  Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί  3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῶν Ἰσαποστόλων· «Ἀγρίππας ὁ βασιλεύς...» (Πράξ. κς΄ 1,12-20).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. θ΄ 1-38).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Κοινωνικόν: «Σῶμα Χριστοῦ...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.
 

 72. ΤΜΕ, 21η Μαΐου, Περίπτωσις Δ΄ § 7, σελ. 268, ἐν συνδυασμῷ μέ τήν Περίπτωσιν Γ΄ § § 7-9, σελ. 261, τῆς 8ης Μαΐου.