Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Δ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 2.– Δόξα· «Ἡ ἀμνάς σου,Ἰησοῦ...».

Κοντάκιον: «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Νίκην ἔχων, Χριστέ... – Σήμερον ὁ Χριστός... –  Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, Χριστέ...  – Διά παντός εὐλογοῦν­τες τόν Κύριον... – Δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός ἀνυψούμενος... – Μωσῆς προετύπου σε... – Σταυρέ πανσεβάσμιε...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Δεῦτε, ἅπαντα τά ἔ­θνη...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς πάλαι... – Σταυρωθείς ὡς ἠβουλήθης...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὅνπερ πάλαι Μωϋσῆς...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑμνοῦμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τοῦ Σταυροῦ· «Τοῦ Σταυροῦ σου τό ξύλον...» καί· «Μόνον ἐπάγη τό ξύλον...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρόν χαράξας...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον τοῦ Σταυροῦ (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν παραδείσῳ μέν τό πρίν...», ἅπαξ.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, ὄρθρου βαθέος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...».

 «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...» καί 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρός σου, Κύριε... – Ἡ ταφή σου, Δέσποτα... – Σύν Πατρί καί Πνεύματι... – Τριήμερος ἀνέστης...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστιν». β΄.– «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς».

Δόξα: Τό Δ΄  Ἑωθινόν· «Ὄρθρος ἦν βαθύς...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ σαρκί σταυρωθείς...», εἰς δέ τό γ΄· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τήν Ὕψωσιν· «Εἰδότες ὅτι οὐ δι­καιοῦται ἄνθρωπος...» (Γαλ. β΄ 16-20), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. β΄ ἤχου· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου – Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ὁ Θεός μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν...» (Μᾶρκ. η΄ 34-38, θ΄ 1).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

        «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.