Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Θ΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...».

Κοντάκιον: «Ὡς φωστῆρα ἄδυτον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ... – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Ὅλος, ἀνακείμενος Θεῷ... – Θείων διδαγμάτων ἀστραπαῖς... – Σκεύει, ἐν ἑνί θαυματουργῶν...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Μαρτύρων· «Παρανόμου προστάγματος... – Ἑαυτούς πρός τά σκάμματα... – Μυστηρίῳ μυστήριον...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀρχιερεῦ Ὅσιε...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μαρτύρων· «Δεῦτε, πᾶσα κτίσις...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Κανόνα πίστεως...». 3.– Δόξα, τῶν Μαρτύρων· «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...» καί 4.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 14) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι, νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Αἴγλῃ φαιδρᾷ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί 3.– Τῶν Μαρτύρων· «Τήν θείαν καί φωταυγῆ...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἱεράρχης ἐδείχθης...». 2.– Δόξα, τῶν Μαρτύρων· «Ὡς στῦλοι ὑπάρχοντες...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐκαίνισας Ἄχραντε...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Οὔσης ὀψίας...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσποτα...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἐπιτελῶν Ἀβέρκιε...» καί 3.– Τῶν Μαρτύρων καί Θεοτοκίον ὁμοῦ· «Σύν Ἰαμβλίχῳ μέλψωμεν...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου,  Δέσποτα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Ἔχρισε, σέ Ἀρχιερέα... – Θαύμασι, Πάτερ ἐβεβαίωσας... – Μέγιστος, πᾶσιν ὥσπερ ἥλιος...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται». β΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν».

Δόξα: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Ὡς ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Κανόνα πίστεως...». 3.– Τῶν Μαρτύρων· «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον...» (Γαλ. α΄ 11-19).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τήν χώραν...» (Λουκ. η΄ 27-39).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.