Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν ΣΤ΄. 

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...».

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ... – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦμεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν  ᾅδῃ καταβάς...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Προπατόρων· «Τῶν Προπατόρων σήμερον πιστοί... – Ὁ τούς ἁγίους Παῖδας ἐκ πυρός... – Ὡς ἐν ψεκάδι μέσον τῆς φλογός... – Ὥσπερ ἐν δρόσῳ ὄντες οἱ πιστοί...», ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά τήν 10ην Δεκεμβρίου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Προπατόρων· «Τούς πρό τοῦ νόμου Πατέρας...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Προπατόρων· «Τῶν Προπατόρων τό σύστημα...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῶν Προπατόρων· «Ἐν πίστει τούς Προπάτορας...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Προπατόρων· «Ἐν πίστει τούς Προπάτορας...».  

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».  2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῶν Προπατόρων· «Ἐν πίστει τούς Προπάτορας...».

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...» (Πρβλ. ὑποσημ. 14) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν.

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι, νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τῶν Προπατόρων· «Πατράσιν αἶνον προσ­άξωμεν...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Ὑπακοή: «Εἰς δρόσον τοῖς παισί...», τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Προπατόρων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῶν Προπατόρων.

Καταβασίαι: «Χριστός γεννᾶται...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Μυστήριον ξένον...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...». 2.– Τῶν Προπατόρων· «Πατέρων μνήμην σήμερον...». 3.– «Ἀδάμ ἀνευφημήσωμεν...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἁγνή Παρθένε ἄχραντε...».

 Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου,  Δέσποτα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Προπατόρων· «Πάντες τήν τῶν σεπτῶν... – Ἔσβεσαν τοῦ πυρός... – Λάκκῳ κατακλεισθείς...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς αἰῶνας». β΄.– «Καί ἐπί τήν Πόλιν τήν ἁγίαν τήν τῶν Πατέρων ἡμῶν Ἰερουσαλήμ».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Προπατόρων· «Δεῦτε, ἅπαντες πιστῶς...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τῶν Προπατόρων· «Ἐν πίστει τούς Προπάτορας...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον τόν προαιώνιον Λόγον...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῶν Προπατόρων· «Ὅταν ὁ Χριστός φανερωθῇ...» (Κολασ. γ΄ 4-11), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν – Ὅτι δίκαιος εἶ ἐπί πᾶσιν οἷς ἐποίησας ἡμῖν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα...» (Λουκ. ιδ΄ 16-24).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.