Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Η΄.

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...».

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν ὑπερούσιον τίκτει...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος... – Ἡ βασιλεία σου, Χριστέ... – Τί σοι προσενέγκωμεν, Χριστέ...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Θεοπατόρων· «Τόν Θεοπάτορα πάντες... – Τῶν Προφητῶν τάς προῤῥήσεις... – Τόν Ἀδελφόθεον πάντες...», ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά τήν 26ην Δεκεμβρίου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Θεοπατόρων· «Μνήμην ἐπιτελοῦμεν...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Αὐγούστου μοναρχήσαντος...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ­ρα...» καί τά κατ’  Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... – Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Θεοπατόρων· «Ἱερέων μνήμη...».

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σπηλαίῳ παρῴκησας...».

                                                        Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῶν Θεοπατόρων· «Εὐαγγελίζου, Ἰωσήφ...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς καί ἐν φάτνῃ ἀνακλιθείς διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά·  «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων  αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί...» καί· «Τί θαυμάζεις, Μαριάμ...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «Χριστός γεν­νᾶται...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τοῦ Μνήστορος· «Χριστοῦ θεράπων μακάριε...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Μνήστορος· «Πατρός ὡς ἀληθῶς...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῶν Θεοπατόρων· «Χορός τῶν Προφητῶν...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Θεοπατόρων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν.

Καταβασίαι: Διπλαῖ· «Χριστός γεν­νᾶται...» καί· «Ἔσωσε λαόν...» (ἴδε ὑποσημ. 2).

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Εἱρμοί θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν... – Μυστήριον ξένον...» καί· «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Στέργειν μέν ἡμᾶς...». 

        «Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τῶν Θεοπατόρων· «Σύν Ἰακώβῳ μέλψωμεν...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Εὐφραίνεσθε, δίκαιοι... – Θεοτόκε Παρθένε...  – Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν... – Ὁ Πατήρ εὐδόκησεν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου». β΄.– «Ἐκ γαστρός πρό ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε Κύριος καί οὐ μεταμεληθήσεται».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Αἷμα καί πῦρ...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἡ Γέννησίς σου...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ἐκ γαστρός πρό ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε Κύριος, καί οὐ μεταμεληθήσεται. Σύ Ἱερεύς εἰς τόν αἰῶνα, κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 3.– Τῶν Θεοπατόρων· «Εὐαγγελίζου Ἰωσήφ...» καί 4.– Τοῦ  Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν ὑπερούσιον τίκτει...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων· «Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσι...» (Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ...» (Μᾶρκ. α΄ 1-8), ζήτει ἀμφότερα εἰς τό τέλος τοῦ μηνός Δεκεμβρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Στέργειν μέν ἡμᾶς...».

Κοινωνικόν: «Λύτρωσιν ἀπέστειλεν Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ. Ἀλληλούια».

         «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.