Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Ι΄.
 

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Δόξα· «Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...».

Κοντάκιον: «Ἐπεφάνης σήμερον...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Σταυρόν ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Κἄν συνελήφθης...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τόν φωτισμόν ἡ­μῶν... – Τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν... – Τά Ἰορδάνεια ῥεῖ­θρα... – Σῶσαι βουλόμενος...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὑπέκλινας κάραν τῷ Προδρόμῳ...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Μήτηρ μέν ἐγνώσθης...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνέστης ἐκ τοῦ τάφου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν... – Ὑπό τόν ᾅδην κατελθών... – Φοβερός ὤφθης, Κύριε...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τόν ἐκ Παρθένου Ἥλιον...».

                                                         Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...» καί 3.– Καί νῦν, τό αὐτό.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἄνοιξόν μου τό στόμα...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπιφανέντος σου...» καί· «Ἰορδάνη ποταμέ...».

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Νεύσει σου πρός γεώδη...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» καί·  «Στείβει θαλάσσης...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν, ἀμφότεροι μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Τά ῥεῖθρα ἡγίασας...» ἅπαξ, (τό μετά τόν Πολυέλεον).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: Διπλαῖ· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε...» καί· «Στείβει θαλάσσης...» (ἴδε ὑποσημ. 2).

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... ἐπί τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Εἱρμοί θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν... – Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...» καί· «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...», δίς.

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἀνέστη Χριστός ἐκ νεκρῶν... – Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι... – Χριστοῦ τήν ἀνάστασιν... – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἐκ Φωτός... – Πῶς σε, Χριστέ... – Σύ ἐν Ἰορδάνῃ... – Τό ἀληθινόν φῶς...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». β΄.– «Τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω;».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Νάματα Ἰορδάνεια...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἐν Ἰορδάνῃ...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Θεός Κύ­­­­­­ριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...».

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνης σήμερον...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τά Φῶτα· «Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις...» (Ἐφεσ. δ΄ 7-13), μετά τοῦ Προκειμένου· «Γένοιτο, Κύριε, τό ἔλεος ἐφ’ ἡμᾶς – Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ», ζήτει τοῦτον μετά τήν 11ην Ἰανουαρίου.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη...» (Ματθ. δ΄ 12-17), ζήτει τοῦτο μετά τήν 13ην Ἰανουαρίου.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...».

Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις.     

            Ἀλληλούια».

            «Ἐν Ἰορδάνῃ...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.