Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν διά τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετ’ αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ. Μετά τήν γ΄ ᾨδήν, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλεται τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα· «Τά ῥεῖθρα ἡγίασας...» καί ἀναγινώσκεται τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τῆς Ἑορτῆς.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...».

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνης σήμερον...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Ἔφη Πέτρος πρός τόν λαόν...» (Πράξ. β΄ 38-43), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς, ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ τῆς Διακαινησίμου.

Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Ὑπέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς ἀπό τοῦ Ἰορδάνου...» (Λουκ. δ΄ 1-15), ζήτει τοῦτο τῇ Τετάρτῃ α΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...».

Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις...».

«Ἐν Ἰορδάνῃ...» κτλ.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...».