Ἦχος πλ. α΄ Ἑωθινόν Η΄ .

Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἐκ βρέφους τόν Κύριον...».

Κοντάκιον: «Ποθήσας, σοφέ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν προσκύνησιν... – Τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας... – Οἱ τῆς κουστωδίας ἐνηχοῦντο...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τήν ἀπάτην ἐδέσμευσας... – Διά σοῦ γνῶσιν δέχεται... – Ὅν ἠρνήσω κρινόμενον...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Σήμερον ἡμῖν ἡ κρηπίς...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ­ρα...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... – Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Πάλιν ἡμῖν ὁ θερμός...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».

                                                        Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἀποστόλου· «Τήν Ῥώμην μή λιπών...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά·  «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἀγγελικῇ ὁράσει...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 3) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν,

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Πέτρᾳ στηριζόμενοι...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.–  Τοῦ Ἀποστόλου· «Τριάδος γενόμενος...». 2.– Δόξα· «Ὡς Κορυφαῖον τῶν σοφῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφίμ...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τὰ Ἀναστάσιμα.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...».

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ.

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμματι...».

«Ἅγιος Κύριος...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Οὐ σάρξ καί αἷμα...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Παρθένος παναμώμητος...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τούς πόνους τοῦ κηρύγματος... – Ὡς ἐκ τῆς ἀθεΐας βυθοῦ... – Πρεσβείαις σου ὡς θείαις κλεισί...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Τά τῆς Μαρίας δάκρυα...».

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Σήμερον σωτηρία...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Τόν συνάναρχον Λόγον...».
 

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Τήν Ῥώμην μή λιπών...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Κυριακῆς κθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὅταν ὁ Χριστός φανερωθῇ, ἡ ζωή ἡμῶν...» (Κολασ. γ΄ 4-11), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. α΄ ἤχου· «Σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καί διατηρήσαις ἡμᾶς. – Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος».

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Δέκα Λεπρῶν)· «Εἰσερχομένου τοῦ Ἰησοῦ εἴς τινα κώμην...» (Λουκ. ιζ΄ 12-19).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.