Ὅλαι αἱ Ἀκολουθίαι, ὡς προδιετυπώθησαν.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΔΩΡΩΝ
 

Προοιμιακός – Τά· «Πρός Κύριον...».

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὡς ἐξ Ἰερουσαλήμ...», δίς. 2.– Τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Οἱ Μάρτυρές σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· «Βουλήν προαιώνιον... – Φαίνει μοι ὡς ἄνθρωπος... – Θεός ὅπου βούλεται...».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου· «Τό ἀπ’ αἰῶνος μυστήριον...».

Καθεξῆς ἡ λοιπή Ἀκολουθία
καί ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων.
 

Τῷ ἑσπέρας: Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος μετ’ Ἀποδείπνου.

Ψάλλεται ὁλόκληρος ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος ἐν συνδυασμῷ μετά τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου, ὡς ἀκολούθως:

Ἀναγινώσκεται τό Μικρόν Ἀπόδειπνον μέχρι τοῦ· «Ἄξιόν ἐ­στιν...», μετ’ αὐτό ψάλλεται τό Τροπάριον· «Τό προσταχθέν μυ­στικῶς...», δίς ἀργῶς καί ἅπαξ σύντομον καί ἀναγινώσκεται ὑπό τοῦ (Ἀρχ.) Ἱερέως ἡ α΄ Στάσις (Α-Ζ) τῶν Οἴκων (Χαιρετισμῶν) τῆς Θεοτόκου.

Ἀκολούθως ψάλλεται ἡ α΄ καί γ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Θεοτόκου, τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» ἀργῶς καί ἀναγινώσκεται ἡ β΄ Στάσις (Η-Μ).

Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται ἡ δ΄, ε΄ καί ς΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος, πάλιν τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» ἀργοσύντομον καί ἀναγινώσκεται ἡ γ΄ Στάσις (Ν-Σ).

Τέλος ψάλλονται αἱ ᾨδαί ζ΄, η΄ καί θ΄ τοῦ Κανόνος (κατά τήν διάρκειαν τῆς θ΄ ᾨδῆς ὁ Ἱερεύς θυμιᾷ, ὡς εἴθισται), τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» σύντομον καί ἡ δ΄ Στάσις (Τ-Ω καί Α).

Ἐν συνεχείᾳ ὁ α΄ Χορός ψάλλει τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» σύντομον.

Τρισάγιον.

Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...» (χῦμα).

Καί τά λοιπά τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου.

Πατριαρχική καί Συνοδική Χοροστασία.
 

Ὁ Πατριάρχης κατέρχεται μετά τῶν Κληρικῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς εἰς τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν. Εἰς τόν Νάρθηκα περιβάλλεται μανδύαν καί λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν ράβδον. Προχωρεῖ πρός τόν Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. Λαμβάνουσι καιρόν εἷς Ἱερεύς μετά τῶν δύο πρώτων Διακόνων καί εἶτα οἱ ἕτεροι δύο Διάκονοι μόνοι των.

Ὁ Ἱερεύς ποιεῖ Εὐλογητόν καί ἄρχεται ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. Μετά τό· «Ἄξιόν ἐστιν...» ψάλλεται ὑπό τοῦ α΄ Χοροῦ ἀργῶς· «Τό προσταχθέν...», ὅτε καί ἐξέρχονται οἱ Ἅγιοι Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς, προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου καί ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ λαμβάνουσι τάς ἐν τῷ Ναῷ θέσεις αὐτῶν. Ἐπιστρέφων ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα μετά τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. Ψαλλομένου τοῦ Τροπαρίου· «Τό προσταχθέν...». ὑπό τοῦ β΄ Χοροῦ, ἐξέρχονται τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί οἱ τέσσαρες Διάκονοι κρατοῦντες δικηροτρίκηρα καί ἵστανται ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου. Εἰς τό μέσον τοῦ Τροπαρίου καί εἰς τό σημεῖον· «χωρεῖται ἀναλ­λοιώ­τως...», κατέρχεται τοῦ Θρόνου ὁ Πατριάρχης καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἀσπάζεται τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί ἐνδύεται Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον. Ὅτε ὁ α΄ Χορός ψάλλει τό τρίτον· «Τό προσταχθέν...» (σύντομον), ἐξέρχεται ὁ Πατριάρχης μετά τῶν Διακόνων καί τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου καί ἵσταται πρό τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου τοῦ τέμπλου, ποιεῖ τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ καί θυμιᾷ τρίς. Συμπληρωθέντος τοῦ Τροπαρίου, ἄρχεται ὁ Πατριάρχης τήν ἀνάγνωσιν τῆς α΄ ἑξάδος τῶν Οἴκων (Α΄ - Ζ΄).

 Μετά τό πέρας τῆς πρώτης ἑξάδος θυμιᾷ ὁ Πατριάρχης μόνον τήν Ἱεράν Εἰκόνα τρίς, ἀσπάζεται αὐτήν καί ἐλθών πρό τῆς Ὡραίας Πύλης εὐλογεῖ τόν λαόν διά τρικηρίου, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». Εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἀπεκδύεται τό Ὠμοφόριον καί τό Ἐπιτραχήλιον. Ἐν συνεχείᾳ ἐξέρχεται καί ἀνέρχεται πάλιν εἰς τόν Θρόνον. Οἱ Χοροί ψάλλουσι τόν Κανόνα· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», εἰς 6 Τροπάρια. Οἱ Διάκονοι ποιοῦσι σχῆμα ἀνά δύο καί εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα.

Εἰς τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...», τοῦ τέλους τῆς γ΄ ᾨδῆς οἱ δύο Διάκονοι ἐξέρχονται κρατοῦντες δικηροτρίκηρα καί ἵστανται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης. Ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ἵσταται πρό τοῦ Πατριάρχου καί διά σχήματος καλεῖ τόν Α΄ Ἀρχιερέα, ὅστις διερχόμενος πρό τοῦ Πατριάρχου ποιεῖ σχῆμα καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα μετά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου καί τῶν Διακόνων. Ἐνδύεται Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον καί ἐξελθών πρό τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας ἀναγινώσκει τήν δευτέραν ἑξάδα τῶν Οἴκων (Η-Μ). Εἰς τό τέλος θυμιᾷ τήν Ἱ. Εἰκόνα καί τόν Πατριάρχην καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα μετά τῶν Διακόνων καί ἀπεκδύεται τά ἱερά ἄμφια.

Ὁ β΄ Χορός ἄρχεται ψάλλειν τήν δ΄ ᾨδήν. Εἰς τό τέλος τῆς ς΄ ᾨδῆς ὁ β΄ Χορός πάλιν τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Οἱ δύο Διάκονοι ἐξέρχονται κρα­τοῦντες δικηροτρίκηρα καί ἵστανται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης. Ἐξέρχεται καί ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί ἵσταται πρό τοῦ Πατριάρχου καί διά σχήματος καλεῖ τόν ἕτερον Ἀρχιερέα, ὅστις, ὡς καί ὁ προηγούμενος, ἀναγινώσκει τήν τρίτην ἑξάδα τῶν Οἴκων (Ν-Σ) καί ἀκολούθως κατά τήν ἰδίαν τάξιν εἰσέρ­χεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα.

Ὁ α΄ Χορός ἄρχεται ψάλλειν τήν ζ΄ ᾨδήν. Ψαλλομένων τῶν ᾨδῶν τούτων οἱ Διάκονοι θυμιῶσι κατά τήν τάξιν τόν Ναόν καί τόν λαόν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ψάλλεται πάλιν τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Οἱ δύο Διάκονοι ἐξέρχονται κρατοῦντες δικηροτρίκηρα καί ἵστανται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης. Ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ἐξέρχεται καί ἵσταται πρό τοῦ Πατριάρχου καί διά σχήματος καλεῖ τούς ἑτέρους Ἀρχιερεῖς, οἵτινες διερχόμενοι πρό τοῦ Πατριάρχου ποιοῦσι σχῆμα καί εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα μετά τοῦ Μ.  Ἐκκλησιάρχου καί τῶν δύο Διακόνων. Ὁ πρῶτος ἐξ αὐτῶν ὡς καί οἱ προηγούμενοι ἀναγινώσκει τήν τετάρτην ἑξάδα τῶν Οἴκων (Τ-Ω καί Α). Εἰς τό τέλος κατά τήν ἰδίαν πάντοτε τάξιν εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ α΄ Χορός ψάλλει τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Τρισάγιον, κτλ. Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» καί ἐν συνεχείᾳ ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου.