Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀντ’ αὐτῆς ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα

(βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα).

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

«Εὐλογητός ὁ Θεός...», εὐθύς· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί ὁ·

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ Κύριος ἀνελήφθη εἰς οὐρανούς... – Κύριε, τῇ σῇ Ἀναλήψει... – Ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς ἁγίοις... – Κύριε, οἱ Ἀπόστολοι ὡς εἶδόν σε... – Κύριε, τῆς οἰκονομίας πληρώσας...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν μή χωρισθείς...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἐτέχθης ὡς αὐτός ἠθέλησας... – Ἀναλαμβανομένου σου, Χριστέ... – Ἀνελήφθης ἐν δό­ξῃ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Πάντα τά ἔθνη, κροτήσατε χεῖρας, ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν». β΄.– «Ἀνέβη ὁ Θεός, ἐν ἀλαλαγμῷ Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἀνέβη ὁ Θεός, ἐν ἀλαλαγμῷ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...», τρίς.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς καί ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῇ Πέμπτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τό· «Εὐλογητός...» εὐθύς Τρισάγιον, ὁ Ν΄ Ψαλμός, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελθών εἰς οὐρανούς...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...», τρίς.

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος».

Στίχος: «Πάντα τά ἔθνη, κροτήσατε χεῖρας, ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώτῃ Σαββάτου...» (Μᾶρκ. ις΄ 9-20), τό Γ΄ Ἑωθινόν.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον ἐν οὐρανοῖς...».

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...»,  μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 6 καί· «Ἀνέστης τριήμερος...», ἄνευ στίχων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπιβάς ἐν νεφέλαις τῶν οὐρα­νῶν...», ἅπαξ.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.

Καταβασίαι: «Θείῳ καλυφθείς...».

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς, ὁ α΄ μετά τῶν Εἱρμῶν ἄνευ στίχου εἰς 6 καί ὁ β΄ μετά τῶν Μεγαλυναρίων· «Ἄγγελοι τήν ἄνοδον...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Χαίροις, Ἄνασσα...».

Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν Μαθητῶν ὁρώντων σε...», τρίς.

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγγελικῶς οἱ ἐν κόσμῳ... – Οἱ ἀρχηγοί τῶν Ἀγγέλων... – Οἱ Γαλιλαῖοι ὁρῶντες...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἐτέχθης ὡς αὐτός ἠθέλησας...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

        «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Ἀντίφωνον α΄.

Ἦχος β΄.

«Πάντα τά ἔθνη κροτήσατε χεῖρας,ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεως.

Ὅτι Κύριος ὕψιστος, φοβερός, Βασιλεύς μέγας ἐπί πᾶσαν τήν γῆν.

Ὑπέταξας λαούς ἡμῖν, καί ἔθνη ὑπό τούς πόδας ἡμῶν.

Δόξα... Καί νῦν...».

Ἀντίφωνον β΄.

Ἦχος ὁ αὐτός.

«Μέγας Κύριος, καί αἰνετός σφόδρα.

Ὁ Θεός ἐν ταῖς βάρεσιν αὐτῆς γινώσκεται.

Ὅτι ἰδού οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς συνήχθησαν.

Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...».

Ἀντίφωνον γ΄.

Ἦχος δ΄.

«Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τά ἔθνη.

Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν.

Κλινῶ εἰς παραβολήν τό οὖς μου, ἀνοίξω ἐν ψαλτηρίῳ τό πρόβλημά μου».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...».

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Τόν μέν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην...» (Πράξ. α΄ 1-12).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν...» (Λουκ. κδ΄ 36-53), τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...».

Κοινωνικόν: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Ἀλληλούια».

«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Τῇ αὐτῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων.