6η Aγούστου 2022

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
 


 

Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...».

Κοντάκιον: «Ἐν τῇ θείᾳ σήμερον Μεταμορφώσει...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πρό τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε... – Πρό τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε, παραλαβών... – Εἰς ὄρος ὑψηλόν... – Ὄρος τό ποτε ζοφῶδες...» τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Προτυπῶν τήν Ἀνάστασιν τήν σήν...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ πάλαι τῷ Μωσεῖ συλλαλήσας... – Τήν σήν τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ... – Τό ἄσχετον τῆς σῆς φωτοχυσίας...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί, καί σή ἐστιν ἡ γῆ· τήν οἰκουμένην καί τό πλήρωμα αὐτῆς σύ ἐθεμελίωσας». β΄.– «Θαβώρ καί Ἑρμών ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται».

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Πέτρῳ καί Ἰωάννῃ καί Ἰακώβῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον: «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», τρίς.

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς ἐν δόξῃ ἐνώπιον τῶν ἁγίων αὐτοῦ μαθητῶν καί Ἀποστόλων, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ φω­τί σου ἅπασαν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», τρίς.

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, ἅπαντα ἐκ δευτέρου.


Ἀναβαθμοί:
Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».


Προκείμενον:
«Θαβώρ καί Ἑρμών ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται».


Στίχος:
«Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί, καί σή ἐστιν ἡ γῆ· τήν οἰκουμένην καί τό πλήρωμα αὐτῆς σύ ἐθεμελίωσας».


Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:
Τῆς Ἑορτῆς· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον...» (Λουκ. θ΄ 28-36).


Ὁ Ν΄ Ψαλμός:
(Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ὁ φωτί σου ἅπασαν...».


Κανόνες:
Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Χοροί Ἰσραήλ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· «Μωσῆς ἐν θαλάσσῃ...», ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.


Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπί τό ὄρος τό Θαβώρ...», ἅπαξ.

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...».

Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἀναλλοίωτον, Λόγε...», τρίς.

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πρό τοῦ τιμίου Σταυροῦ σου... – Ὁ πρό αἰώνων ὑπάρχων Θεός Λόγος... – Παρθενικῆς ἐκ νεφέλης...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Παρέλαβεν ὁ Χριστός...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς.

Ἀντίφωνον α΄.

Ἦχος β΄.

«Μέγας Κύριος, καί αἰνετός σφόδρα·ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Ἑτοιμάζων ὄρη ἐν τῇ ἰσχύι αὐτοῦ.

Ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον.

Τά ὄρη ἀγαλλιάσονται ἀπό προσώπου Κυρίου.

Δόξα... Καί νῦν...».                               

Ἀντίφωνον β΄.

Ἦχος ὁ αὐτός.

«Οἱ θεμέλιοι αὐτοῦ ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς ἁγίοις.

Ἀγαπᾷ Κύριος τάς πύλας Σιών, ὑπέρ πάντα τά σκηνώματα Ἰακώβ.

Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ, ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ.

Μήτηρ Σιών, ἐρεῖ ἄνθρωπος· καί ἄνθρωπος ἐγεννήθη ἐν αὐτῇ.                                                          
Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...».

Ἀντίφωνον γ΄.

Ἦχος βαρύς.

«Τά ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τόν αἰῶνα ᾄσομαι.

Ἐξομολογήσονται οἱ οὐρανοί τά θαυμάσιά σου, Κύριε.

Μακάριος ὁ λαός ὁ γινώσκων ἀλαλαγμόν.

Κύριε, ἐν τῷ φωτί τοῦ προσώπου σου πορεύσονται καί ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται ὅλην

τήν ἡμέραν».                 

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ὅτι παρά σοί πηγή ζωῆς, Κύριε, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...».

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τήν κλῆ­σιν...» (Β΄ Πέτρ. α΄, 10-19).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον καί Ἰάκωβον...» (Ματθ. ιζ΄, 1-9).
Εἰς τό Ἐξαιρέτως
:
Τό τροπάριον τῆς ζ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς· «Νῦν τά ἀνήκουστα ἠκούσθη...».

Κοινωνικόν: «Ἐν τῷ φωτί τῆς δόξης τοῦ προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τόν αἰῶνα. Ἀλληλούια».

«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...» κτλ.

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος.
 


Ἐπιστροφή