Tῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκια: 1.– «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα· «Ἡ τοῦ στόματός σου...».

Κοντάκιον: «Ἐκ τῶν οὐρανῶν ἐδέξω...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Πρᾶξιν μέν ἐπίβασιν... – Θείαις ἀναβάσεσι... – Ὄργανον κρουόμενον...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ μεγάλου, Φίλιππε...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...».

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶ­σαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Καταλιπών τά ἐπί γῆς...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Ἀπόλυσις.
 

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
 

Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν, ὡς εἴθισται.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».

Καθίσματα: Τά Κατανυκτικά τῆς α΄, β΄ καί γ΄ Στιχολογίας, τοῦ πλ. α΄ ἤ­χου ἐκ τῆς Παρακλητικῆς μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανόνες: 1.– Ὁ Κατανυκτικός τοῦ πλ. α΄ ἤχου ἐκ τῆς Παρακλητικῆς· «ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ τῷ ποιήσαντι...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ταῖς ὑπερφώτοις ἀκτῖσι...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.  

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Οὐκ ἔστιν ἅγιος...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...» καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἐλατήρ τῶν δαιμόνων...». 2.– Δόξα· «Ὀμβροφόρος νεφέλη...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τήν ψυχήν μου, Παρθένε...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Συνεσχέθη, ἀλλ’ οὐ κατεσχέθη...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς...».

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἀποστόλου.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Νόμων πατρῴων οἱ μακαριστοί...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σέ αἰνοῦσι...».

Ἐξαποστειλάρια:  1.–  Τοῦ Ἀποστόλου· «Δρόμον ὡραίων σου πο­δῶν...». 2.– «Πνεύματος θείου ἀκτῖνα...» καί 3.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὑπεραγία Παρθένε...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῶν οὐρανίων σου φθόγγων... – Ὡς ἑωσφόρον σε πάντες... – Διά Σταυροῦ τόν ἀγῶνα...», τό πρῶτον δίς.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Φιάλαι τῶν ἀρωμάτων ἐν κόσμῳ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

          «Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

 «Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Ὁ καθαρώτατος Ναός...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ι΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν...» (Ἰω. α΄ 44-52), ζήτει τοῦτο τῇ Κυριακῇ α΄ τῶν Νηστειῶν.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.